Πάλι με διάβημα απάντησε το ΥΠΕΞ στα Σκόπια...Σιγά μη σκίσουν κανα καλσόν..

Καθυστερημένο διάβημα προς τους… Μακεδονομάχους του Γκρουέφσκι (αντιλαμβανόμαστε δηλαδή πόσο θα πιάσει τόπο) έκανε το υπουργείο Εξωτερικών, αναφορικά με τα φαιδρά και θλιβερά που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια του «καρναβαλιού» στην πόλη των Σκοπίων, Βέβτσανι.

Πιο συγκεκριμένα, η επικεφαλής του Γραφείου Συνδέσμου της Ελλάδος στα Σκόπια, πρέσβειρα Αλ. Παπαδοπούλου, πραγματοποίησε σήμερα διάβημα «με αφορμή» όπως τις χαρακτηρίζει η Αθήνα «τις άκρως προκλητικές και προσβλητικές για την Ελλάδα εκδηλώσεις που έλαβαν χώρα στο πλαίσιο του ‘Καρναβαλιού’ της πόλης Βέβτσανι».

Στην ανακοίνωση του ΥΠΕΞ σημειώνεται πως Ελληνίδα εκπρόσωπος στο κρατίδιο των Σκοπίων «διαμαρτυρήθηκε για το γεγονός ότι...
το εν λόγω Καρναβάλι, το οποίο λαμβάνει κρατική επιχορήγηση και εγκαινιάστηκε από την Υπουργό Πολιτισμού της ΠΓΔΜ, είχε θέμα την αναπαράσταση της ‘κηδείας της Ελλάδος’, όπου οι συμμετέχοντες έφεραν ενδυμασίες που αποτύπωναν χάρτη αλυτρωτικού περιεχομένου με τον Ήλιο της Βεργίνας και έκαψαν την ελληνική σημαία», ενώ αξίζει να σημειωθεί πως η Αθήνα στο διάβημά της υπογραμμίζει, πως από τη κυβέρνηση των Σκοπίων «όχι μόνο δεν υπήρξε επίσημη καταδίκη των εκδηλώσεων αυτών, αλλά, αντιθέτως, το καρναβάλι χαρακτηρίστηκε από την Υπουργό Πολιτισμού της ΠΓΔΜ ως ‘διαμάντι’ της ‘Μακεδονικής παράδοσης».
Η απαίτηση της χώρας μας είναι η κυβέρνηση του Νικολά Γκρουέφσκι να καταδικάσει «επίσημα και απερίφραστα τα έκτροπα» ενώ καλείται ακόμα να «λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για τον καταλογισμό ευθυνών και την αποφυγή παρόμοιων περιστατικών στο μέλλον».
Είναι προφανές πως οι γελοίοι… Μακεδονομάχοι του Γκρουέφσκι δεν θα κοιμηθούν το βράδυ από τη στεναχώρια τους, ελπίζουμε να είναι ακόμα πιο σαφές στους παροικούντες στη Βασιλίσσης Σοφίας πως με την επίδοση διαβήματος «δεν καθάρισαν». Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως υπάρχουν μία σειρά από, ειρηνικής μορφής… βεβαίως-βεβαίως, «πειστικά» μέτρα τα οποία εάν υιοθετούνταν από την Αθήνα θα έκοβαν τον «βήχα» των αμετροεπών γειτόνων μας, οι οποίοι θα έπρεπε να σκέφτονται μήπως πολύ-πολύ σύντομα θα κοιτάνε προς νότο, όχι για να κατεβούν στη Θεσσαλονίκη ως κατακτητές, αλλά ως πρόσφυγες.

Πηγή