Όπως ανέφερε σε δημοσίευμα της η τουρκική εφημερίδα Σταρ (16/01/11), μέσα στο 2010...
οι τηλεοπτικές εξαγωγές της Τουρκίας σημείωσαν αύξηση κατά 50 εκατ. δολάρια, σπάζοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ. Οι τουρκικές σαπουνόπερες πουλήθηκαν σε πολλές χώρες της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής, ενώ, όπως ανάφερε το τουρκικό δημοσίευμα, οι σειρές αυτές φαίνεται πως «ασκούν μια έντεχνη εξωτερική πολιτική», αφού επιχειρούν να αντιστρέψουν την όποια αρνητική εικόνα ενδεχομένως να υπάρχει για την Τουρκία. Μάλιστα, ο ίδιος ο Τούρκος πρωθυπουργός έχει αναλάβει προσωπικά τη στήριξη της βιομηχανίας αυτής, ενώ οι Τούρκοι παραγωγοί «τρίβουν τα χέρια τους» από την τεράστια επιτυχία αυτής της τηλεοπτικής «αποβλάκωσης» που εξάγει η Τουρκία σε πελάτες όπως η Ελλάδα.
οι τηλεοπτικές εξαγωγές της Τουρκίας σημείωσαν αύξηση κατά 50 εκατ. δολάρια, σπάζοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ. Οι τουρκικές σαπουνόπερες πουλήθηκαν σε πολλές χώρες της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής, ενώ, όπως ανάφερε το τουρκικό δημοσίευμα, οι σειρές αυτές φαίνεται πως «ασκούν μια έντεχνη εξωτερική πολιτική», αφού επιχειρούν να αντιστρέψουν την όποια αρνητική εικόνα ενδεχομένως να υπάρχει για την Τουρκία. Μάλιστα, ο ίδιος ο Τούρκος πρωθυπουργός έχει αναλάβει προσωπικά τη στήριξη της βιομηχανίας αυτής, ενώ οι Τούρκοι παραγωγοί «τρίβουν τα χέρια τους» από την τεράστια επιτυχία αυτής της τηλεοπτικής «αποβλάκωσης» που εξάγει η Τουρκία σε πελάτες όπως η Ελλάδα.
Το κύριο χαρακτηριστικό αυτών των σίριαλ είναι ότι παρουσιάζουν μια φανταχτερή εικόνα της σημερινής Τουρκίας που, όμως, δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Ωστόσο, το πιο επικίνδυνο για τη χώρα μας είναι ότι «σερβίρουν» και μια διαστρέβλωση της Ιστορίας, εξισώνοντας με έντεχνο τρόπο τους θύτες με τα θύματα. Αυτό δημιουργεί πλαστές πραγματικότητες, ανατρέποντας θεμελιώδεις ιστορικές αλήθειες, όπως οι γενοκτονίες των Χριστιανών της Ανατολής, την περίοδο 1915-1924.
Ο επηρεασμός, με την αθρόα εισαγωγή αυτών των σειρών, γίνεται ακόμα μεγαλύτερος, καθώς υπάρχει μια έντεχνη επιλογή των σίριαλ που προβάλλουν αυτή τη φανταστική εικόνα της Τουρκίας, ενώ παράλληλα, με πλήρη άγνοια του ελληνικού κοινού, συχνά προβάλλονται λογοκριμένα επεισόδια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το περίφημο σίριαλ Τα σύνορα της αγάπης, που στα Τουρκικά έχει τον χαρακτηριστικό τίτλο Yabanci damat (δηλαδή Ο Ξένος Γαμπρός), στο οποίο είχαν λογοκριθεί σκηνές που προσέβαλλαν την ελληνική εθνική συνείδηση.
Παράλληλα με την πλήρη άγνοια του ελληνικού κοινού, στην ίδια την Τουρκία «ανθούν» τηλεοπτικές παραγωγές που καλλιεργούν το ανθελληνικό κλίμα. Καθημερινά, σχεδόν, προβάλλονται από τα τουρκικά κανάλια αμέτρητες κινηματογραφικές επιτυχίες που παρουσιάζουν το Βυζάντιο ως την πιο διεφθαρμένη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας και τους Βυζαντινούς ως το πιο εκπορνευμένο κράτος που έχει ποτέ εμφανιστεί στη Μικρά Ασία. Σε πολλές από αυτές τις ταινίες εμφανίζεται μόνιμα ένας θεοποιημένος Τούρκος ήρωας, ο Μαλκότς. Αυτός, σαν ο Τούρκος superman, επιτίθεται ως ο «τιμωρός» και κατατροπώνει τους «διεφθαρμένους» Βυζαντινούς, με τρόπο που θα ζήλευαν και οι μεγαλύτεροι καουμπόι του Φαρ Ουέστ.
Πολύ συχνά, στα μεγαλύτερα τουρκικά κανάλια προβάλλονται τηλεοπτικά σίριαλ με άκρως ανθελληνικό περιεχόμενο. Τα σενάρια είναι από τον πόλεμο του 1919-22, αλλά και από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, με κύριο στόχο τον εξευτελισμό του Ελληνικού Στρατού και της ελληνικής σημαίας.
Ειδικά για την Κύπρο, η τουρκική φαντασία ξεπερνάει κάθε όριο. Μέσα σε ένα φανταστικό τοπίο, οι Τούρκοι αγωνιστές μάχονται στις παραλίες της Μεγαλονήσου, με αναλογία ένας Τούρκος με δέκα Έλληνες, και τους κατατροπώνουν, ενώ οι Έλληνες «βάρβαροι δολοφόνοι» σκοτώνουν, βιάζουν και καίνε τους Τουρκοκυπρίους, ακόμα και μέσα στις εκκλησιές που είχαν καταφύγει για να γλυτώσουν από το ελληνικό μένος.
 |
| Αφίσα με τον μεγάλο ήρωα των τούρκων, Μαλκότσογλου ο οποίος σε αμέτρητες κινηματογραγικές και τηλεοπτικες παραγωγές ενσαρκώνει τον μουσουλμάνο τιμωρό των "διεφθαρμένων" χριστιανών του Βυζαντίου |
«ΤΟ ΤΡΑΥΜΑ ΤΗΣ ΣΦΑΙΡΑΣ»
Ωστόσο, τα πιο ανθελληνικά τουρκικά τηλεοπτικά σίριαλ αναφέρονται στην περίοδο 1919-1922, με πολύ χαρακτηριστικές σκηνές, όπως η παρακάτω;
Βρισκόμαστε στο 1920, σε ένα παραθαλάσσιο χωριό στην περιοχή της Σμύρνης, όπου υπάρχει ελληνικό «κατοχικό» στρατιωτικό τμήμα, Οι «κακοί» Έλληνες έχουν καταφέρει να πιάσουν έναν Τούρκο «αντιστασιακό», ο οποίος συνδέεται με την ομάδα ενός θρυλικού Τούρκου μασκοφόρου που ταλαιπωρεί τους Έλληνες με συνεχή σαμποτάζ και δολιοφθορές. Ο Έλληνας διοικητής, που διακρίνεται για την σκληρότητα του, αποφασίζει να οργανώσει μια δημόσια εκτέλεση του Τούρκου αντιστασιακού, για να παραδειγματίσει τους κατοίκους. Ο τόπος της εκτέλεσης στήνεται στην παραλία του χωριού, όπου συγκεντρώνονται οι κάτοικοι. Ο Έλληνας διοικητής βγάζει ένα σκληρό λόγο, τονίζοντας πως «αυτά παθαίνει όποιος αντιστέκεται στον Ελληνικό Στρατό».
Και ενώ ετοιμάζεται το απόσπασμα για την εκτέλεση, τότε ξαφνικά, από το πουθενά, ξεπηδά ο μεγάλος ήρωας των Τούρκων, ο μασκοφόρος καβαλάρης, που ορμάει μόνος του εναντίον των Ελλήνων. Δημιουργείται σάλος και ταραχή, όλοι οι Έλληνες πέφτουν κάτω, οι κάτοικοι επευφημούν και γελούν με τα παθήματα των Ελλήνων. Ο μελλοθάνατος βρίσκει την ευκαιρία να λυθεί και να το σκάσει, και οι Έλληνες αλαφιασμένοι κυνηγούν τον μασκοφόρο που θυμίζει καταπληκτικά τον θρυλικό Ζορό,
Όλα αυτά δεν είναι παρά μία από τις χαρακτηριστικές σκηνές του διάσημου τουρκικού τηλεοπτικού σίριαλ Kursum Yarasi (Το τραύμα της σφαίρας) που προβαλλόταν επί μεγάλο χρονικό διάστημα στο μεγάλο τουρκικό κανάλι ATV. Αλλά το εκπληκτικό σε αυτή τη σειρά δεν είναι αυτή η σκηνή. Είναι πολλά επεισόδια που δείχνουν πως οι Ρωμιοί Χριστιανοί κάτοικοι της Μικρός Ασίας αναπτύσσουν αντιστασιακό κίνημα κατά των «εισβολέων» Ελλήνων(!), που καταστρέφουν τα πάντα. Έτσι, βλέπει κανείς γυναίκες που φοράνε σταυρό να βοηθάνε τους Τούρκους «αντιστασιακούς» κατά των «κακών» Ελλήνων..,
«ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΦΤΕΡΑ»
Μια άλλη τηλεοπτική σειρά που αναφέρεται στην ίδια εποχή (την οποία φαίνεται να προτιμούν πολύ οι Τούρκοι για την τηλεόραση), είναι το Kink Kanatlar (Σπασμένα Φτερά) στο κανάλι KanlD -το ίδιο που παρήγαγε και το πασίγνωστο στην Ελλάδα σίριαλ Τα σύνορα της Αγάπης. Μια χαρακτηριστική σκηνή είναι και η εξής:
Βρισκόμαστε σε μια προκυμαία της Ιωνίας, μετά την ήττα των Ελλήνων, και ενώ έχει υπογραφεί (παρά τις έντονες διαμαρτυρίες των Τούρκων κατοίκων της περιοχής) η ανταλλαγή των πληθυσμών. Οι Ρωμιοί κάτοικοι αναγκάζονται να πάρουν τον δρόμο της προσφυγιάς. Στην προκυμαία, έχουν αρχίσει να συγκεντρώνονται οι πρόσφυγες, παρέα με τους θρήνους των Τούρκων συγκατοίκων τους, που κλαίνε γιατί θα φύγουν οι αγαπημένοι τους Ρωμιοί.
Το εκπληκτικό, όμως, βρίσκεται στο ότι ο Τουρκικός Στρατός όχι μόνο συνοδεύει και κουβαλά με μεγάλη ευγένεια τα υπάρχοντα των προσφύγων, μην τυχόν και κουραστούν, αλλά έχει στήσει και έναν μεγάλο πάγκο στην προκυμαία όπου τους προσφέρει τρόφιμα, ποτά και ότι άλλο θα τους κάνει ευχάριστο το ταξίδι της προσφυγιάς. Μάλιστα, κάποιοι Τούρκοι στρατιώτες κλαίνε, γιατί θα χάσουν τον φίλο τους, κάποιο Νίκο και κάποιο Κώστα. Ένας Τούρκος λοχαγός είναι απαρηγόρητος για κάποια Μαρία, που τον χαιρετά με εμφανή τη στενοχώρια, Σε λίγο τα πλοία που θα τους παραλάβουν φτάνουν και, αφού οι Τούρκοι φαντάροι φορτώσουν τα υπάρχοντα τους, τότε βγάζουν τα μαντήλια.
Από τη μια, ο στρατός του Κεμάλ κλαίει απαρηγόρητος γιατί φεύγουν οι Ρωμιοί πρόσφυγες και, από την άλλη, οι Ρωμιοί κλαίνε καθώς ανεμίζουν τα μαντήλια του αποχαιρετισμού. Κάπως έτσι έγινε η Μικρασιατική Καταστροφή και άρχισε η μεγάλη ελληνική προσφυγιά, για το περίφημο αυτό τουρκικό σίριαλ.
Στο ίδιο σίριαλ, χαρακτηριστική είναι και μια άλλη σκηνή που δείχνει πώς οι Τούρκοι καταφέρνουν να κάψουν ένα ελληνικό στρατόπεδο με τσακμάκια σύγχρονης εποχής. Φαίνεται πως οι Τούρκοι, αν και κάνουν μερικά λαθάκια, ξέρουν να ξαναγράφουν την Ιστορία μέσω τηλεοπτικών επιτυχιών, που έχουν ρεκόρ τηλεθέασης.
 |
| Τουρκικό εκπαιδευτικό ανθελληνικό σύγγραμαμε το χαρακτηριστικό τίτλο: Ελλάδα, Το Ατέλειωτο Μίσος Το βιβλίο αναφέρεται σε όλη την σύγχρονη ελληνική ιστορία, από την επανάσταση του 1821 μέχρι σήμερα, τονίζοντας ότι οι "κακοί" και "αναρχικοί" Έλληνες έσπερναν συνέχεια το μίσος για τους "ευεργέτες" τους Τούρκους. Το συγκεκριμένο ανθελληνικό κλίμα μεταφέρεται εντέχνως και οπτικοποιείται στη σημερινή τουρκική βιομηχανία τηλεσήριαλ. Μήπως η πρακτική αυτή θυμίζει πρόσφατη δραματοποιημένη ιστορική σειρά ελληνικού καναλιού, που έχει βαλθεί να "μας ανοίξει τα μάτια" σχετικά με την "πραγματική" ιστορία της περιόδου της τουρκοκρατίας; |
«Η ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΩΝ ΛΥΚΩΝ»
Ωστόσο, το αποκορύφωμα της τηλεοπτικής τουρκικής εθνικιστικής έξαρσης είναι η περίφημη τηλεοπτική και κινηματογραφική επιτυχία, με τον βαρύγδουπο τίτλο «Η Κοιλάδα των Λύκων».
Πρόκειται για έναν συμβολικό τίτλο με ιδιαίτερη σημασία για τον τουρκικό εθνικισμό και την τουρκική εθνική ταυτότητα στην παγκόσμια της παρουσία. Παράλληλα, είναι ο τίτλος ενός τηλεοπτικού σίριαλ και μιας κινηματογραφικής ταινίας που είχε σπάσει τα ταμεία στην Τουρκία και έχει γίνει αντικείμενο έντονων συζητήσεων σε πολλές χώρες, όπως η Γερμανία, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία και ΗΠΑ.
Στη Γερμανία, μάλιστα, από την εμφάνιση της ταινίας στις κινηματογραφικές αίθουσες τέθηκε ζήτημα απαγόρευσης της προβολής της, εξαιτίας των εκδηλώσεων φανατισμού που είχε προκαλέσει στους Τούρκους της Γερμανίας. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Βαυαρίας, Έντμουντ Στόιμπερ, κάλεσε τους ιδιοκτήτες των αιθουσών να την αφαιρέσουν από το πρόγραμμα τους, με την αιτιολογία ότι προβάλλει έναν εθνικιστικό ισλαμισμό με τουρκική απόχρωση, κάτι που συμβάλει στον περαιτέρω φανατισμό των μουσουλμάνων της Ευρώπης κατά των χριστιανών. Παρόλα αυτά, η ταινία συνέχισε τη θριαμβευτική της πορεία, έχοντας κόψει την πρώτη κιόλας εβδομάδα προβολής στη Γερμανία περίπου 200.000 εισιτήρια.
Στην ίδια την Τουρκία, η Κοιλάδα των Λύκων (που ήταν η πιο ακριβή τουρκική παραγωγή, με προϋπολογισμό 10 εκατ. δολάρια) έχει προσελκύσει εκατομμύρια θεατές από την πρώτη μέρα προβολής της (5/2/06) - μεταξύ αυτών, ο ίδιος ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ταγίπ Ερντογάν, και η σύζυγος του, Εμινέ, που βγήκε δακρυσμένη από την αίθουσα, μετά το πέρας της ταινίας. Η σκηνή αυτή «της δακρυσμένης Εμινέ» προβλήθηκε από όλα τα τουρκικά κανάλια, με σχολιασμούς όπως «η συγκίνηση από τη μεγάλη αδικία που έγινε σε βάρος των Τούρκων και του Ισλάμ», δικαιώνοντας έτσι την εκδίκηση από τους ένδοξους ήρωες της ταινίας, που σαν νέοι «σούπερμαν» γίνονται σκληροί τιμωροί όσων βεβήλωσαν τα τουρκικά εθνικά σύμβολα και το Ισλάμ.
Η υπόθεση της Κοιλάδα των Λύκων, που προκάλεσε ακόμα και την πρώην Αμερικανίδα ΥΠΕΞ Κοντολίζα Ράις να κάνει δημόσια κριτική κατά της ταινίας στο Αμερικανικό Κογκρέσο, αφορά σε ένα γεγονός που έγινε το καλοκαίρι του 2005 στο ιρακινό Κουρδιστάν. Πρόκειται για τη σύλληψη 11 Τούρκων στρατιωτικών στην πόλη Σουλεϊμανίγιε του ιρακινού Κουρδιστάν, στις 4 Ιουλίου του 2005, από μια μονάδα Αμερικανών στρατιωτών. Οι Τούρκοι στρατιωτικοί, αφού τσουβαλιάστηκαν κυριολεκτικά με εξευτελιστικό τρόπο από τους Αμερικανούς, ανακρίθηκαν σαν κοινοί εγκληματίες και αφέθηκα\ ελεύθεροι δύο ημέρες αργότερα, μετά από έντονες τουρκικές αντιδράσεις.
Το γεγονός αυτό θεωρήθηκε ως η μεγαλύτερη προσβολή στη σύγχρονη ιστορία της Τουρκίας, αλλά και ως σοβαρή βεβήλωση στο ίδιο το Ισλάμ από κάποιους ξένους απίστους εισβολείς σε μια μουσουλμανική χώρα. Ο ήρωας της ταινίας, Τούρκος ηθοποιός Polat Alemdar, είναι ο ήρωας-εκδικητής της χώρας του (και όχι μόνο, γιατί η εκδίκηση του υποτίθεται ότι γίνεται για όλο τον ισλαμικό κόσμο), που αισθάνεται ταπεινωμένη με τον χειρότερο τρόπο από τον Αμερικανικό Στρατό.
Το πιο σημαντικό είναι πως η Κοιλάδα των Λύκων αποτελεί το σύμβολο και το ιδεολογικό «όχημα» του τουρκικού ισλαμικού-εθνικιστικού επεκτατισμού, με πρώτο και καλύτερο θύμα τη χώρα μας...
Φαίνεται πως η «τηλεοπτική κατάκτηση» της Ελλάδας προηγείται μιας άλλης χειρότερης, προετοιμάζοντας κατάλληλα το έδαφος για τον ελληνικό ψυχισμό να αποδεχτεί πράγματα που, μέχρι πριν από λίγα χρόνια, ήταν αδιανόητα. Άλλωστε, σήμερα η τηλεοπτική εικόνα ίσως να κατέχει και τη μεγαλύτερη δύναμη, προκειμένου να πετύχει την ψυχική άλωση ενός λαού...
Νίκος Χειλαδάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου