Στην ελληνική περίπτωση υπάρχει απλά και η ρωσική, original, version του M-346, το ρωσικό Yak-130, το οποίο με δεδομένη την ελληνική απαίτηση να έχει πλήρεις μαχητικές ικανότητες (αφού παραδοσιακά στην Π.Α. όλα τα εκπαιδευτικά εντάσσονται στα σχέδια επιχειρήσεων) και το μισό τους κόστους της ιταλικής έκδοσης, αλλά το γεγονός ότι ενσωματώνει πλήρεις ικανότητες ελαφρού μαχητικού υποστήριξης, θα είναι και αυτό υποψήφιο.
Κατά τα λοιπά η Π.Α. και η ισραηλινή Αεροπορία έχουν κοινό βηματισμό σε ένα πρόγραμμα από το οποίο οι δύο έχουν τις ίδιες απαιτήσεις, αφού θα εισάγει τα μαχητικά στους ίδιους τύπους νυν και μελλοντικών αεροσκαφών (F-16, F-15 – θα δούμε σύντομα γιατί μπορεί να ενδιαφέρει την ελληνική πλευρά - F-35 κλπ)
Οι Ισραηλινοί έχουν συζητήσει με το ΓΕΑ για τις εντυπώσεις του από την μέχρι στιγμής αξιολόγηση του ΝΑΠΕΕ και συμφωνούν απόλυτα με το αποτέλεσμα: Το Τ-50 είναι ένα πολύ καλό εκπαιδευτικό, υψηλού κόστους χρήσης με τις ικανότητές του να «μπαίνουν στα χωράφια» των μαχητικών με τις υπερηχητικές του δυνατότητες.
Από την άλλη πλευρά η ιταλική version του ρωσικού εκπαιδευτικού, είναι αυτό που ζητάει μια Αεροπορία που θέλει χαμηλό κόστος επιχειρησιακής χρήσης και ένα μαχητικό που δεν θα καταπονείται από υπερηχητικές πτήσεις την στιγμή που τόσο η ισραηλινή όσο και ελληνική Αεροπορία χρησιμοποιούν διθέσια F-16 και F-15 για τις χρήσεις αυτές. Και η ισραηλινή Αεροπορία έχει εκφράσει την προτίμησή της για την ιταλική version του ρωσικού αεροσκάφους που κατασκευάζεται στο Ιρκούτσκ, όπου κατασκευάζονται οι σύγχρονοι θρύλοι των Su-35, PAK-FA κλπ.
Κύκλοι της Π.Α. θεωρούν ότι μία κοινή επιλογή νέου εκπαιδευτικού αεροσκάφους θα δημιουργούσε κοινή βάση εκπαιδευτικής υποδομής με κρίσιμα οφέλη και για τις δύο χώρες. Άρα, μπορεί η ισραηλινή επιλογή να αποτελέσει και πρόκριμα για την ελληνική επιλογή του ΝΑΠΕΕ, όποτε και αν αυτή γίνει…
Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου