Πρόκειται χωρίς αμφιβολία για μια πολλά υποσχόμενη τεχνολογία, η οποία ίσως κάνει θαύματα στο μέλλον που θα θυμίζουν ταινία επιστημονικής φαντασίας.
Το γεγονός αυτό είχε αναγγελθεί θεωρητικά προ καιρού, από τον..
καθηγητή θεωρητικής φυσικής Μάρτιν ΜακΚολ του Imperial College του Λονδίνου, ωστόσο πλέον υπάρχει επίσημη ανακοίνωση στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό «Nature» ότι επιτεύχθηκε για πρώτη φορά η πειραματική απόδειξη πως αυτό είναι δυνατό να συμβεί.
Σύμφωνα με τη βρετανική «Ντέιλι Μέιλ», οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Μότι Φρίντμαν και τον Αλεξάντερ Γκαέτα της Σχολής Εφαρμοσμένης Φυσικής του πανεπιστημίου Κορνέλ, κατάφεραν να «κρύψουν» γεγονότα που διήρκεσαν 40 τρισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου, επιταχύνοντας και επιβραδύνοντας ταυτόχρονα διαφορετικά μέρη μιας ακτίνας φωτός. Αυτά τα διαφορετικά μέρη φωτός στη συνέχεια, συνδυάστηκαν από κοινού και το τελικό αποτέλεσμα ήταν οι παρατηρητές να μη δουν τι συνέβη στη διάρκεια του «κρυμμένου» χρόνου, έστω και γι' αυτό το απειροελάχιστο διάστημα.
Απλούστατα η σχετική πληροφορία του συμβάντος δεν υπήρχε διαθέσιμη για να τη «διαβάσει» (δηλαδή να τη δει) ο θεατής και έτσι δεν ήταν δυνατό να υποπέσει στην αντίληψή του.
Οτιδήποτε συνέβη σε αυτά τα «κρυφά» κλάσματα του δευτερολέπτου, ήταν «ανύπαρκτο» γι' αυτόν. Συγκεκριμένα, οι άνθρωποι βλέπουν κάτι να συμβαίνει γύρω τους, επειδή το φως φτάνει στα μάτια τους. Αν το φως -για κάποιο λόγο- πάψει να καταλήγει στα μάτια τους, τότε το συμβάν δεν έχει υπάρξει για τους παρατηρητές. Είναι σαν να διαγράφηκε μια σκηνή από το «φιλμ» των γεγονότων.
Πηγή
Το γεγονός αυτό είχε αναγγελθεί θεωρητικά προ καιρού, από τον..
καθηγητή θεωρητικής φυσικής Μάρτιν ΜακΚολ του Imperial College του Λονδίνου, ωστόσο πλέον υπάρχει επίσημη ανακοίνωση στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό «Nature» ότι επιτεύχθηκε για πρώτη φορά η πειραματική απόδειξη πως αυτό είναι δυνατό να συμβεί.
Σύμφωνα με τη βρετανική «Ντέιλι Μέιλ», οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Μότι Φρίντμαν και τον Αλεξάντερ Γκαέτα της Σχολής Εφαρμοσμένης Φυσικής του πανεπιστημίου Κορνέλ, κατάφεραν να «κρύψουν» γεγονότα που διήρκεσαν 40 τρισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου, επιταχύνοντας και επιβραδύνοντας ταυτόχρονα διαφορετικά μέρη μιας ακτίνας φωτός. Αυτά τα διαφορετικά μέρη φωτός στη συνέχεια, συνδυάστηκαν από κοινού και το τελικό αποτέλεσμα ήταν οι παρατηρητές να μη δουν τι συνέβη στη διάρκεια του «κρυμμένου» χρόνου, έστω και γι' αυτό το απειροελάχιστο διάστημα.
Απλούστατα η σχετική πληροφορία του συμβάντος δεν υπήρχε διαθέσιμη για να τη «διαβάσει» (δηλαδή να τη δει) ο θεατής και έτσι δεν ήταν δυνατό να υποπέσει στην αντίληψή του.
Οτιδήποτε συνέβη σε αυτά τα «κρυφά» κλάσματα του δευτερολέπτου, ήταν «ανύπαρκτο» γι' αυτόν. Συγκεκριμένα, οι άνθρωποι βλέπουν κάτι να συμβαίνει γύρω τους, επειδή το φως φτάνει στα μάτια τους. Αν το φως -για κάποιο λόγο- πάψει να καταλήγει στα μάτια τους, τότε το συμβάν δεν έχει υπάρξει για τους παρατηρητές. Είναι σαν να διαγράφηκε μια σκηνή από το «φιλμ» των γεγονότων.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου