«Αποδεδειγμένα, σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός, προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες.
Η προσπάθεια αυτή, είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν (οι δυτικοευρωπαίοι) δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή, στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνότανε, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα...
Έτσι ξανά και ξανά, μια οργή ποτισμένη με μίσος, ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά (για κάθε εποχή), ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του.
Μα ποιοι, επιτέλους, είναι αυτοί των οποίων η ιστορική αίγλη υπήρξε τόσο εφήμερη, οι θεσμοί τους τόσο περιορισμένοι, τα ήθη τους αμφίβολα έως απαράδεκτα, και οι οποίοι απαιτούν μια εξαίρετη θέση ανάμεσα στα έθνη, μια θέση πάνω από το πλήθος.
Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους, δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα, να απαλλαγούμε απ’ αυτούς.
Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους, έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή, να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.
Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες.
Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι, οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα, όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών, είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους (Έλληνες), οι οποίοι τελικά αθλούνται, οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα»!!!
«Δὲν ὑπάρχει λαὸς εἰς τὸν κόσμο ὁ ὁποῖος νὰ ἔχη προσφέρει τόσα εἰς τὴν ἀνθρωπότητα, ὅσα ὁ Ἑλληνικὸς, καὶ νὰ ἔχη καταπολεμηθεῖ τόσον πολὺ, ἀπὸ τόσους πολλοὺς λαοὺς, οἱ ὁποῖοι δὲν προσέφεραν τίποτα εἰς αὐτὴν»
Η φιλοσοφική δύναμη των Ελλήνων φιλοσόφων είχε αναπτυχθεί με τόση πληρότητα, ώστε ανακάλυψαν τους κυριότερους τύπους του φιλοσοφικού πνεύματος και οι μεταγενέστερες γενεές δεν πρόσθεσαν τίποτε το ουσιαστικό.
Οι Έλληνες είναι αληθινά υγιής λαός. Δικαίωσαν τη φιλοσοφία επειδή είναι οι μόνοι που φιλοσόφησαν περισσότερο από κάθε άλλο λαό.
Η ελληνική φυλή είναι η τελειότερη, η ωραιότερη, η γοητευτικότερη από όλες τις άλλες φυλές.
Όταν αναφέρεται κανείς σε μια τόσο θαυμάσια ιδανικοποιημένη κοινωνία φιλοσόφων, του Θαλού, του Αναξίμανδρου, του Ηρακλείτου, του Παρμενίδου, το Αναξαγόρου, του Εμπεδοκλέους, του Δημόκριτου, του Σωκράτους, κάθε λαός γεμίζει ντροπή.
Εάν ζούσε σήμερα ο Μεγάλος φιλόσοφος της Γερμανίας Φρειδερίκος Νίτσε, θα έλεγε άλλη μια φορά στους ομοεθνείς του Γερμανούς:εύχομαι απο Ελληνίζοντα φαντάσματα να γίνετε Έλληνες..
Η προσπάθεια αυτή, είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν (οι δυτικοευρωπαίοι) δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή, στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνότανε, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα...
Έτσι ξανά και ξανά, μια οργή ποτισμένη με μίσος, ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά (για κάθε εποχή), ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του.
Μα ποιοι, επιτέλους, είναι αυτοί των οποίων η ιστορική αίγλη υπήρξε τόσο εφήμερη, οι θεσμοί τους τόσο περιορισμένοι, τα ήθη τους αμφίβολα έως απαράδεκτα, και οι οποίοι απαιτούν μια εξαίρετη θέση ανάμεσα στα έθνη, μια θέση πάνω από το πλήθος.
Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους, δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα, να απαλλαγούμε απ’ αυτούς.
Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους, έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή, να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.
Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες.
Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι, οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα, όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών, είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους (Έλληνες), οι οποίοι τελικά αθλούνται, οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα»!!!
«Δὲν ὑπάρχει λαὸς εἰς τὸν κόσμο ὁ ὁποῖος νὰ ἔχη προσφέρει τόσα εἰς τὴν ἀνθρωπότητα, ὅσα ὁ Ἑλληνικὸς, καὶ νὰ ἔχη καταπολεμηθεῖ τόσον πολὺ, ἀπὸ τόσους πολλοὺς λαοὺς, οἱ ὁποῖοι δὲν προσέφεραν τίποτα εἰς αὐτὴν»
Η φιλοσοφική δύναμη των Ελλήνων φιλοσόφων είχε αναπτυχθεί με τόση πληρότητα, ώστε ανακάλυψαν τους κυριότερους τύπους του φιλοσοφικού πνεύματος και οι μεταγενέστερες γενεές δεν πρόσθεσαν τίποτε το ουσιαστικό.
Οι Έλληνες είναι αληθινά υγιής λαός. Δικαίωσαν τη φιλοσοφία επειδή είναι οι μόνοι που φιλοσόφησαν περισσότερο από κάθε άλλο λαό.
Η ελληνική φυλή είναι η τελειότερη, η ωραιότερη, η γοητευτικότερη από όλες τις άλλες φυλές.
Όταν αναφέρεται κανείς σε μια τόσο θαυμάσια ιδανικοποιημένη κοινωνία φιλοσόφων, του Θαλού, του Αναξίμανδρου, του Ηρακλείτου, του Παρμενίδου, το Αναξαγόρου, του Εμπεδοκλέους, του Δημόκριτου, του Σωκράτους, κάθε λαός γεμίζει ντροπή.
Εάν ζούσε σήμερα ο Μεγάλος φιλόσοφος της Γερμανίας Φρειδερίκος Νίτσε, θα έλεγε άλλη μια φορά στους ομοεθνείς του Γερμανούς:εύχομαι απο Ελληνίζοντα φαντάσματα να γίνετε Έλληνες..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου