διαθέσεών τους για πολλές δεκαετίες (αν και εφόσον βέβιαια, δεν σημειωθούν ανατροπές...), οι της Goldman Sachs τώρα μας λένε ότι οι πολιτικές λιτότητας, θα οδηγήσουν σε φαύλο κύκλο ύφεσης και δημοσιονομικών αστοχιών!
Πρόκειται για άλλο ένα άθλιο επικοινωνιακό παίγνιο των σιωνιστών τοκογλύφων και των «παπαγάλων» τους στα διεθνή ΜΜΕ, οι οποίοι, βλέποντας που οδηγεί το πράγμα (βλ. χρεοκοπία), βγήκαν τώρα να μας πουν πως τα μέτρα λιτότητας, που αυτοί οι ίδιοι έφεραν στη ζωή μας, θα εγκλωβίσουν τις περιφερειακές χώρες της ζώνης του ευρώ σε φαύλο κύκλο ύφεσης και δημοσιονομικών αστοχιών. Και ζητούν στην ουσία, να σταματήσει η εφαρμογή του δικού τους μοντέλου οικονομικής πολιτικής! Γιατί όμως το κάνουν αυτό και τι πετυχαίνουν; Απλά, διατηρούν τον επικοινωνιακό έλεγχο της κατάστασης, αποκλείοντας από το δημόσιο διάλογο τις αντιμνημονιακές φωνές. Με λίγα λόγια, η όποια συζήτηση, ζύμωση ή «διαπραγμάτευση», γίνεται εντός μνημονιακού πλαισίου.
Οι τύποι της Goldman Sachs, του πιο μισητού οργανισμού στον κόσμο, μιλούν τώρα για διαρθρωτικά μέτρα των οποίων τα αποτελέσματα θα πρέπει να αξιολογηθούν σε πιο μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Θέλουν να συνεχίσουν να διατηρούν υπό ομηρεία τις περιφερειακές χώρες της ζώνης του ευρώ, ώστε να μπορούν να τις απομυζούν χωρίς πονοκεφάλους. Αντιλαμβάνονται ότι οι πολιτικές λιτότητας θα οδηγήσουν σε ανώμαλες και εξεγερτικές καταστάσεις και φοβούνται ότι αυτό θα βέλει φρένο στην κερδοσκοπία τους. Περί αυτού πρόκειται. Επίσης, στην άκρη του μυαλού τους υπάρχει πάντα ο φόβος μη βρεθεί κάπου στην Ευρώπη ένας Τσάβες. Ήδη, στην Ουγγαρία έχουν προβλήματα. Στην άκρη του μυαλού των τοκογλύφων της μισητής παγκοσμίως Goldman Sachs, είναι πάντα η Αργεντινή, χώρα με πολλές ομοιότητες με τις ευρωπαϊκές που στροβιλίζονται στη δίνη της κρίσης. Αυτόν τον εφιάλτη, δεν θέλουν να τον ξαναζήσουν οι θιασώτες της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Από την άλλη, φοβούνται και την ευρύτερη κατάρρευση, από το φαινόμενο ντόμινο (domino effect) που θα προκαλούσε τυχόν χρεοκοπία της Ελλάδας. Τότε, φυσικά, δεν θα είχαν λαμβάνειν. «Γενικότερα, όταν η δήθεν αμετάκλητη δέσμευση για την νομισματική ένωση διαρραγεί, οι σταθεροποιητικοί μηχανισμοί που προκύπτουν από τη δέσμευση αυτή θα καταρρεύσουν. Εν ολίγοις, η έξοδος μιας μόνο χώρας είναι απίθανο να παραμείνει μεμονωμένο γεγονός και θα γίνει γρήγορα συστηματική», λένε σην ανάλυσή τους οι τοκογλύφοι.
Και κάτι πάρα πολύ σημαντικό: επιζητούν την πάση θυσία διάσωση του ευρώ. Το τελευταίο, δεν είναι ένα οικονομικό, αλλά ένα πολιτικό project της μεταπολεμικής «ελίτ» των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών, για να μην ξαναχάσει η τελευταία τον έλεγχο από εθνικά ριζοσπαστικά κινήματα και να μπορεί να κερδοσκοπεί αδιατάρακτα, ζώντας εις βάρος των πάντων. Εξ ου και λένε μεταξύ τους ότι δεν θα ξανακάνουν το λάθος να οδηγήσουν χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα σε κάλπη, εν καιρώ κρίσης... Και να οι διορισμένες κυβερνήσεις... Και μπορεί οι αλληλεξαρτήσεις που δημιούργησε το ευρώ να αποδεικνύονται πολύ προβληματικές, όμως οι της Goldman Sachs θα επιμείνουν. Εκεί βρίσκεται και η ουσία της υπερπροβολής των κατ' επίφαση «αιρετικών» απόψεων της τοκογλυφικής Goldman Sachs.
Η τελευταία, θα παρεμβαίνει πάντα όταν ακούγεται «επιθανάτιος ρόγχος» στις οικονομίες των περιφερειακών χωρών της ζώνης του ευρώ. Θα την πιάνουν κρίσης «κοινωνικής ευαισθησίας» και το δούλεμα, θα πέφτει σύννεφο. Ίσα-ίσα για να δίνει παρατάσεις ζωής, ώστε να μπορεί να συνεχίσει να κερδοσκοπεί ό,τι απεχθέστερο υπάρχει σήμερα στον πλανήτη.
Αν τελικά κάποιος εδώ, όπως ήρθαν τα πράγματα όμως, είναι ευάλωτος, αυτό είναι το σύστημα. Αρκεί επιτέλους να το συνειδητοποιήσουμε. Πλέον, ένα φύσημα αρκεί... Και να μην τρώμε κουτόχορτο.
Πηγή
Οι τύποι της Goldman Sachs, του πιο μισητού οργανισμού στον κόσμο, μιλούν τώρα για διαρθρωτικά μέτρα των οποίων τα αποτελέσματα θα πρέπει να αξιολογηθούν σε πιο μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Θέλουν να συνεχίσουν να διατηρούν υπό ομηρεία τις περιφερειακές χώρες της ζώνης του ευρώ, ώστε να μπορούν να τις απομυζούν χωρίς πονοκεφάλους. Αντιλαμβάνονται ότι οι πολιτικές λιτότητας θα οδηγήσουν σε ανώμαλες και εξεγερτικές καταστάσεις και φοβούνται ότι αυτό θα βέλει φρένο στην κερδοσκοπία τους. Περί αυτού πρόκειται. Επίσης, στην άκρη του μυαλού τους υπάρχει πάντα ο φόβος μη βρεθεί κάπου στην Ευρώπη ένας Τσάβες. Ήδη, στην Ουγγαρία έχουν προβλήματα. Στην άκρη του μυαλού των τοκογλύφων της μισητής παγκοσμίως Goldman Sachs, είναι πάντα η Αργεντινή, χώρα με πολλές ομοιότητες με τις ευρωπαϊκές που στροβιλίζονται στη δίνη της κρίσης. Αυτόν τον εφιάλτη, δεν θέλουν να τον ξαναζήσουν οι θιασώτες της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Από την άλλη, φοβούνται και την ευρύτερη κατάρρευση, από το φαινόμενο ντόμινο (domino effect) που θα προκαλούσε τυχόν χρεοκοπία της Ελλάδας. Τότε, φυσικά, δεν θα είχαν λαμβάνειν. «Γενικότερα, όταν η δήθεν αμετάκλητη δέσμευση για την νομισματική ένωση διαρραγεί, οι σταθεροποιητικοί μηχανισμοί που προκύπτουν από τη δέσμευση αυτή θα καταρρεύσουν. Εν ολίγοις, η έξοδος μιας μόνο χώρας είναι απίθανο να παραμείνει μεμονωμένο γεγονός και θα γίνει γρήγορα συστηματική», λένε σην ανάλυσή τους οι τοκογλύφοι.
Και κάτι πάρα πολύ σημαντικό: επιζητούν την πάση θυσία διάσωση του ευρώ. Το τελευταίο, δεν είναι ένα οικονομικό, αλλά ένα πολιτικό project της μεταπολεμικής «ελίτ» των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών, για να μην ξαναχάσει η τελευταία τον έλεγχο από εθνικά ριζοσπαστικά κινήματα και να μπορεί να κερδοσκοπεί αδιατάρακτα, ζώντας εις βάρος των πάντων. Εξ ου και λένε μεταξύ τους ότι δεν θα ξανακάνουν το λάθος να οδηγήσουν χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα σε κάλπη, εν καιρώ κρίσης... Και να οι διορισμένες κυβερνήσεις... Και μπορεί οι αλληλεξαρτήσεις που δημιούργησε το ευρώ να αποδεικνύονται πολύ προβληματικές, όμως οι της Goldman Sachs θα επιμείνουν. Εκεί βρίσκεται και η ουσία της υπερπροβολής των κατ' επίφαση «αιρετικών» απόψεων της τοκογλυφικής Goldman Sachs.
Η τελευταία, θα παρεμβαίνει πάντα όταν ακούγεται «επιθανάτιος ρόγχος» στις οικονομίες των περιφερειακών χωρών της ζώνης του ευρώ. Θα την πιάνουν κρίσης «κοινωνικής ευαισθησίας» και το δούλεμα, θα πέφτει σύννεφο. Ίσα-ίσα για να δίνει παρατάσεις ζωής, ώστε να μπορεί να συνεχίσει να κερδοσκοπεί ό,τι απεχθέστερο υπάρχει σήμερα στον πλανήτη.
Αν τελικά κάποιος εδώ, όπως ήρθαν τα πράγματα όμως, είναι ευάλωτος, αυτό είναι το σύστημα. Αρκεί επιτέλους να το συνειδητοποιήσουμε. Πλέον, ένα φύσημα αρκεί... Και να μην τρώμε κουτόχορτο.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου