Όμως βαρέθηκα.
Τα ίδια και τα ίδια εδώ και σχεδόν δύο χρόνια, αλλά τα πράγματα για κάποιο λόγο πάνε από το
κακό στο χειρότερο...
Δεν μπορεί, κάπου υπάρχει λάθος. Κάποιοι κάνουν λανθασμένους χειρισμούς. Και όπως συνήθιζε να λέει ο αλήστου μνήμης, αντιεξουσιαστής, πρώην πρωθυπουργός- διασώστης της Ελλάδος, ο κ. Παπανδρέου, «μηδέν εις το πηλίκιο».
Δεν είμαι αισιόδοξος για τις επόμενες κινήσεις της κυβερνήσεως, αλλά έχω την αίσθηση, και δεν είμαι μόνος μου, πως με μειώσεις μισθών και συντάξεων, αλλά και με υπερφορολόγηση, τα αποτελέσματα είναι ακριβώς τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα.
Έτσι για την ιστορία και μόνο αναφέρω ότι χώρες με χαμηλούς έως εξευτελιστικούς μισθούς, βρίσκονται στην κατηγορία των μονίμως υπαναπτύκτων εδώ και δεκαετίες, χωρίς να έχουν σημειώσει την παραμικρή ανάπτυξη. Αντιθέτως, χώρες με υψηλούς μισθούς, κλασικό παράδειγμα η Γερμανία, βρίσκονται στις πρώτες θέσεις σε ότι αφορά στην ανάπτυξη και στην παραγωγή.
Ίσως ο αντίλογος σε όσα ανέφερα, να βρίσκεται στο παράδειγμα της Κίνας. Όμως στην περίπτωση αυτή δεν πρόκειται για κοινωνία και συνθήκες «δυτικού τύπου» και κατά συνέπεια οι συγκρίσεις είναι επικίνδυνες και τα συμπεράσματα επισφαλή.
MADE IN CHINA
Παρ΄ όλα ταύτα ενδιαφέρον παρουσιάζει η είδηση που έρχεται από την Αμερική και συγκεκριμένα από το Ντητρόϊτ, όπου με την ευκαιρία του διεθνούς σαλονιού αυτοκινήτου που πραγματοποιείται εκεί, η γνωστή εταιρεία Renault, ανακοίνωσε την απόφασή της για την κατασκευή γαλλικών αυτοκινήτων στην Κίνα.
Σύμφωνα λοιπόν με τον γενικό διευθυντή της γαλλικής αυτοκινητοβιομηχανίας Renault, κ. Carlos Ghosn, η Γαλλία θα αρχίσει να κατασκευάζει από το 2015 τα αυτοκίνητά της στην Κίνα, σε συνεργασία με την κινεζική αυτοκινητοβιομηχανία Dongfeng.
Ο κόσμος αλλάζει με ρυθμούς που οι απλοί πολίτες δυσκολεύονται όχι μόνο να κατανοήσουν, αλλά και να παρακολουθήσουν.
Τα κράτη, οι βιομηχανίες, οι εταιρείες, αναζητούν συμμαχίες εντός και εκτός των συνόρων στα οποία βρίσκονται εγκατεστημένες, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις νέες προκλήσεις που εμφανίζονται με την μορφή κρίσεων.
Εμείς, δυστυχώς, δεν ευτυχήσαμε στις δύσκολες ώρες, που διαρκούν ... χρόνια, να έχουμε ικανούς κυβερνήτες, σωστούς πολιτικούς, διορατικούς ηγέτες. Έτσι κλεισμένοι σε ένα καβούκι αφασίας που προστάτευε για ευνόητους λόγους το κομματικό κατεστημένο, χάσαμε τις περισσότερες ευκαιρίες που μας παρουσιάστηκαν.
Το πλέον λυπηρό όμως είναι ότι, ακόμα και σήμερα, ενώ βρισκόμαστε σε ελεύθερη πτώση στον γκρεμό που δημιούργησε η κλεπτοκρατία και κάθε κομματικό παρακολούθημά της, εξακολουθούμε να αναλισκόμαστε σε φαύλους σχεδιασμούς, ομφαλοσκοπήσεις και υστερόβουλες προτάσεις.
ΤΟ ΠΟΚΕΡ
Κλασικό παράδειγμα αποτελεί η λεγομένη κούρσα διαδοχής στο ΠΑΣΟΚ. Κάθε μέρα ακούω από τις τηλεοράσεις, την στερεότυπη και γελοία έκφραση : «ο κ. Παπανδρέου κρατάει κλειστά τα χαρτιά του», ωσάν να πρόκειται για κάποια παρτίδα πόκερ και όχι για μια έντιμη και δημοκρατική διαδικασία εκλογής αρχηγού.
Όμως το ίδιο συμβαίνει και σε πολλούς τομείς όχι μόνον της πολιτικής και κομματικής ζωής, αλλά και της δημοσίας διοικήσεως, και της δικαιοσύνης, με τρανταχτό παράδειγμα την δήθεν παραίτηση των δύο οικονομικών εισαγγελέων και τα όσα κωμικοτραγικά επακολούθησαν, κλπ.
Η περίοδος που διερχόμαστε μοιάζει με την πριν την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως περίοδο, όταν, ενώ οι εχθροί βρισκόντουσαν πρό των πυλών, εκείνο που απασχολούσε την ηγεσία των αμυνομένων Ελλήνων, ήταν οι έντονες συζητήσεις περί καθορισμού του γένους των Αγγέλων. Βεβαίως είναι γνωστό ότι επακολούθησε η άλωση της Βασιλεύουσας.
Εύχομαι να μην πάθουμε τα ίδια.
Γιάννης Δαραβίγκας
Πηγή
Τα ίδια και τα ίδια εδώ και σχεδόν δύο χρόνια, αλλά τα πράγματα για κάποιο λόγο πάνε από το
κακό στο χειρότερο...
Δεν μπορεί, κάπου υπάρχει λάθος. Κάποιοι κάνουν λανθασμένους χειρισμούς. Και όπως συνήθιζε να λέει ο αλήστου μνήμης, αντιεξουσιαστής, πρώην πρωθυπουργός- διασώστης της Ελλάδος, ο κ. Παπανδρέου, «μηδέν εις το πηλίκιο».
Δεν είμαι αισιόδοξος για τις επόμενες κινήσεις της κυβερνήσεως, αλλά έχω την αίσθηση, και δεν είμαι μόνος μου, πως με μειώσεις μισθών και συντάξεων, αλλά και με υπερφορολόγηση, τα αποτελέσματα είναι ακριβώς τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα.
Έτσι για την ιστορία και μόνο αναφέρω ότι χώρες με χαμηλούς έως εξευτελιστικούς μισθούς, βρίσκονται στην κατηγορία των μονίμως υπαναπτύκτων εδώ και δεκαετίες, χωρίς να έχουν σημειώσει την παραμικρή ανάπτυξη. Αντιθέτως, χώρες με υψηλούς μισθούς, κλασικό παράδειγμα η Γερμανία, βρίσκονται στις πρώτες θέσεις σε ότι αφορά στην ανάπτυξη και στην παραγωγή.
Ίσως ο αντίλογος σε όσα ανέφερα, να βρίσκεται στο παράδειγμα της Κίνας. Όμως στην περίπτωση αυτή δεν πρόκειται για κοινωνία και συνθήκες «δυτικού τύπου» και κατά συνέπεια οι συγκρίσεις είναι επικίνδυνες και τα συμπεράσματα επισφαλή.
MADE IN CHINA
Παρ΄ όλα ταύτα ενδιαφέρον παρουσιάζει η είδηση που έρχεται από την Αμερική και συγκεκριμένα από το Ντητρόϊτ, όπου με την ευκαιρία του διεθνούς σαλονιού αυτοκινήτου που πραγματοποιείται εκεί, η γνωστή εταιρεία Renault, ανακοίνωσε την απόφασή της για την κατασκευή γαλλικών αυτοκινήτων στην Κίνα.
Σύμφωνα λοιπόν με τον γενικό διευθυντή της γαλλικής αυτοκινητοβιομηχανίας Renault, κ. Carlos Ghosn, η Γαλλία θα αρχίσει να κατασκευάζει από το 2015 τα αυτοκίνητά της στην Κίνα, σε συνεργασία με την κινεζική αυτοκινητοβιομηχανία Dongfeng.
Ο κόσμος αλλάζει με ρυθμούς που οι απλοί πολίτες δυσκολεύονται όχι μόνο να κατανοήσουν, αλλά και να παρακολουθήσουν.
Τα κράτη, οι βιομηχανίες, οι εταιρείες, αναζητούν συμμαχίες εντός και εκτός των συνόρων στα οποία βρίσκονται εγκατεστημένες, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις νέες προκλήσεις που εμφανίζονται με την μορφή κρίσεων.
Εμείς, δυστυχώς, δεν ευτυχήσαμε στις δύσκολες ώρες, που διαρκούν ... χρόνια, να έχουμε ικανούς κυβερνήτες, σωστούς πολιτικούς, διορατικούς ηγέτες. Έτσι κλεισμένοι σε ένα καβούκι αφασίας που προστάτευε για ευνόητους λόγους το κομματικό κατεστημένο, χάσαμε τις περισσότερες ευκαιρίες που μας παρουσιάστηκαν.
Το πλέον λυπηρό όμως είναι ότι, ακόμα και σήμερα, ενώ βρισκόμαστε σε ελεύθερη πτώση στον γκρεμό που δημιούργησε η κλεπτοκρατία και κάθε κομματικό παρακολούθημά της, εξακολουθούμε να αναλισκόμαστε σε φαύλους σχεδιασμούς, ομφαλοσκοπήσεις και υστερόβουλες προτάσεις.
ΤΟ ΠΟΚΕΡ
Κλασικό παράδειγμα αποτελεί η λεγομένη κούρσα διαδοχής στο ΠΑΣΟΚ. Κάθε μέρα ακούω από τις τηλεοράσεις, την στερεότυπη και γελοία έκφραση : «ο κ. Παπανδρέου κρατάει κλειστά τα χαρτιά του», ωσάν να πρόκειται για κάποια παρτίδα πόκερ και όχι για μια έντιμη και δημοκρατική διαδικασία εκλογής αρχηγού.
Όμως το ίδιο συμβαίνει και σε πολλούς τομείς όχι μόνον της πολιτικής και κομματικής ζωής, αλλά και της δημοσίας διοικήσεως, και της δικαιοσύνης, με τρανταχτό παράδειγμα την δήθεν παραίτηση των δύο οικονομικών εισαγγελέων και τα όσα κωμικοτραγικά επακολούθησαν, κλπ.
Η περίοδος που διερχόμαστε μοιάζει με την πριν την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως περίοδο, όταν, ενώ οι εχθροί βρισκόντουσαν πρό των πυλών, εκείνο που απασχολούσε την ηγεσία των αμυνομένων Ελλήνων, ήταν οι έντονες συζητήσεις περί καθορισμού του γένους των Αγγέλων. Βεβαίως είναι γνωστό ότι επακολούθησε η άλωση της Βασιλεύουσας.
Εύχομαι να μην πάθουμε τα ίδια.
Γιάννης Δαραβίγκας
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου