Χωρίς ελπίδες και όνειρα έχει μείνει μια πολύτεκνη οικογένεια, που εντελώς ξαφνικά, βρέθηκε στο δρόμο, χωρίς στέγη, χωρίς τροφή, αντιμέτωπη με το κρύο, την παγωνιά και τις κακουχίες, ανήμπορη να αλλάξει τη μοίρα της.
Το δράμα της εξαμελούς οικογένειας ξεκίνησε τη στιγμή που ο 33χρονος πατέρας, που μέχρι τότε εργαζόταν στην οικοδομή, έμεινε άνεργος…
Όπως ήταν φυσικό, τους τελευταίους τέσσερις μήνες ήταν αδύνατο να φανεί συνεπής στην πληρωμή του ενοικίου του σπιτιού που νοίκιαζαν μερικά στενά μακριά από την πλατεία Σινάνη του Ηρακλείου Κρήτης.
Εκεί έμενε με τη σύζυγο και τα τρία ανήλικα αγγελούδια του, ηλικίας 12, 11, 7 και το άνεργο 20 ετών παιδί τους.
Από τα παιδικά τους χρόνια τα παιδιά του διαπίστωσαν πόσο σκληρή είναι η ζωή, καταλήγοντας στο δρόμο, με την απόγνωση και την πικρία ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους…
Σε αυτά τα παιδιά «κύριοι» Κυβερνώντες τι εξηγήσεις θα δώσετε όταν θα ρωτήσουν «μπαμπά γιατί δεν έχεις πλέον λεφτά;
Ποιος τα πήρε;»… Για πείτε μας, λοιπόν, τι θα τους απαντούσατε εσείς αν βρισκόσασταν στην θέση αυτού του πατέρα;
Είναι μικρά παιδιά να πάρει η ευχή και εσείς τους υποχρεώνετε να σταματήσουν να ονειρεύονται!
Πηγή
Είναι ντροπή για τους Έλληνες που διώχνουν τους συμπατριώτες τους για να νοικιάζουν στους αλλοδαπούς...Τέτοιες ώρες πρέπει να είμαστε αλληλέγγυοι μεταξύ μας,κι όχι να φροντίζουμε για την τακτοποίηση των ορκ απο τη μία κι απο την άλλη για την πάρτη μας...Σήμερα είναι αυτός,αύριο μπορεί να είναι ο καθένας μας..Ποτέ δεν ξέρουμε τι μας φυλάει η μοίρα στη γωνία,σε ελάχιστα λεπτά έρχονται τα πάνω κάτω...
Το δράμα της εξαμελούς οικογένειας ξεκίνησε τη στιγμή που ο 33χρονος πατέρας, που μέχρι τότε εργαζόταν στην οικοδομή, έμεινε άνεργος…
Όπως ήταν φυσικό, τους τελευταίους τέσσερις μήνες ήταν αδύνατο να φανεί συνεπής στην πληρωμή του ενοικίου του σπιτιού που νοίκιαζαν μερικά στενά μακριά από την πλατεία Σινάνη του Ηρακλείου Κρήτης.
Εκεί έμενε με τη σύζυγο και τα τρία ανήλικα αγγελούδια του, ηλικίας 12, 11, 7 και το άνεργο 20 ετών παιδί τους.
Από τα παιδικά τους χρόνια τα παιδιά του διαπίστωσαν πόσο σκληρή είναι η ζωή, καταλήγοντας στο δρόμο, με την απόγνωση και την πικρία ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους…
Σε αυτά τα παιδιά «κύριοι» Κυβερνώντες τι εξηγήσεις θα δώσετε όταν θα ρωτήσουν «μπαμπά γιατί δεν έχεις πλέον λεφτά;
Ποιος τα πήρε;»… Για πείτε μας, λοιπόν, τι θα τους απαντούσατε εσείς αν βρισκόσασταν στην θέση αυτού του πατέρα;
Είναι μικρά παιδιά να πάρει η ευχή και εσείς τους υποχρεώνετε να σταματήσουν να ονειρεύονται!
Πηγή
Είναι ντροπή για τους Έλληνες που διώχνουν τους συμπατριώτες τους για να νοικιάζουν στους αλλοδαπούς...Τέτοιες ώρες πρέπει να είμαστε αλληλέγγυοι μεταξύ μας,κι όχι να φροντίζουμε για την τακτοποίηση των ορκ απο τη μία κι απο την άλλη για την πάρτη μας...Σήμερα είναι αυτός,αύριο μπορεί να είναι ο καθένας μας..Ποτέ δεν ξέρουμε τι μας φυλάει η μοίρα στη γωνία,σε ελάχιστα λεπτά έρχονται τα πάνω κάτω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου