Σε κατάσταση νευρικής κρίσης έχουν περιέλθει τα επιχειρησιακά στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού από το γεγονός ότι υποβρύχια περιμένουν και υποβρύχια δεν βλέπουν. Ο προβληματισμός της ηγεσίας του Π.Ν. μεγαλώνει, καθώς πάνω σε αυτά τα νέα υποβρύχια «214» έχει στηριχτεί ένα μεγάλο μέρος της αμυντικής στρατηγικής της χώρας και του επιχειρησιακού σχεδιασμού του κλάδου...
Στις σημερινές συνθήκες τα υποβρύχια αυτά είναι ζωτικής σημασίας, ιδίως όσο πλησιάζει η ώρα της έναρξης αξιοποίησης των αποθεμάτων υδρογονανθράκων και εφόσον η Τουρκία συνεχίζει απτόητη να θέτει θέματα, αμφισβητώντας με λόγια και με έργα την ελληνική κυριαρχία, τα δικαιώματα και τα ζωτικά συμφέροντα όχι μόνο στο Αιγαίο αλλά και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Για το Πολεμικό Ναυτικό τα προβλήματα που εξακολουθούν να υφίστανται στις σχέσεις ανάμεσα στο Ελληνικό Δημόσιο και στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά είναι ήσσονος σημασίας μπροστά στη ζημιά που θα συνεπάγεται ενδεχόμενη μη παραλαβή των υποβρυχίων ή παράταση της εκκρεμότητας. Δεν είναι και λίγοι που αναφέρουν πλέον ότι το ζήτημα είναι πλέον και ελαφρώς κωμικό, αφού αυτό που θα έπρεπε να ακολουθείται ως πυξίδα είναι η τήρηση της ελληνικής νομοθεσίας, η οποία συμπεριλαμβάνει και τον Νόμο 3885/2010 ο οποίος διέπει τη σύμβαση των υποβρυχίων και -υποτίθεται- ότι θα έθετε τέρμα στην αβεβαιότητα τόσων χρόνων, που στέρησε από το Πολεμικό Ναυτικό τέσσερα από τα πλέον σύγχρονα συμβατικά υποβρύχια στον κόσμο. Το υποβρύχιο «Παπανικολής», όπως όλοι ξέρουμε, παραλήφθηκε, αλλά τα υπόλοιπα τρία υποβρύχια κλάσης «214» περιμένουν τη διευθέτηση των εκκρεμοτήτων.
Ο χρόνος όμως αρχίζει και τρέχει αντίστροφα για τον ελληνικό υποβρυχιακό στόλο. Τα εναπομείναντα τρία υποβρύχια κλάσης «209/1100», τύπου «Γλαύκος», διανύουν τα τελευταία έτη του επιχειρησιακού τους βίου και η αντικατάστασή τους είναι πλέον επιτακτική. Σε λίγα χρόνια το ίδιο θα ισχύει και για τα τρία μη εκσυγχρονισμένα υποβρύχια κλάσης «209/1200», τύπου «Ποσειδών». Ο ελληνικός υποβρυχιακός στόλος, που τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες αποδείχτηκε στην πράξη (και μόνο η αναφορά στις εντυπωσιακές επιδόσεις των ελληνικών υποβρυχίων σε ασκήσεις του ΝΑΤΟ θα αρκούσε) κυρίαρχος στο Αιγαίο (μια εξαιρετικά επικίνδυνη θάλασσα με μεγάλα βάθη, όπου το παραμικρό ατύχημα μπορεί να εξελιχθεί σε τραγωδία) και την Ανατολική Μεσόγειο, με μοναδικό στον κόσμο επίπεδο ασφάλειας, σήμερα κινδυνεύει να βγει ολικά εκτός προγραμματισμού στην ανανέωσή του.
Αυτό συμβαίνει σε μια χρονική περίοδο όπου το «παιχνίδι» στην ανατολική Μεσόγειο «χοντραίνει» επικίνδυνα λόγω των υποθαλάσσιων πλουτοπαραγωγικών πηγών, κάτι που γνωρίζει πολύ καλά και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, η οποία αναζητά λύση στο πρόβλημα, κινούμενη πάντα μέσα σε κανόνες διαφάνειας.
Οι Γερμανοί, το παρασκήνιο και τα παζάρι με την Ταϊβάν
Την ίδια στιγμή που το πρόβλημα δείχνει «παγωμένο» εμφανίζονται δημοσιεύματα στον κινεζικό Τύπο, σύμφωνα με τα οποία η γερμανική HDW, πάροχος της τεχνολογίας και κύριος υποκατασκευαστής των τεσσάρων ελληνικών υποβρυχίων, συζητά παρασκηνιακά την πώλησή τους …στην Ταϊβάν! Το σενάριο ήθελε την Ελλάδα λόγω των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει να μην μπορεί να πληρώσει για να παραλάβει τα υποβρύχια, οπότε και η HDW προχώρησε σε παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση της Ταϊβάν. Αξιωματούχοι της φέρεται ότι μετέβησαν μυστικά στην πρωτεύουσα Ταϊπέι τον περασμένο Οκτώβριο για να συζητήσουν τις προϋποθέσεις και τη μεθοδολογία της πώλησης, ενώ υποτίθεται ότι η κυβέρνηση της νήσου εμφανίστηκε θετική εάν εξασφαλιστεί «πακέτο» υποστήριξης για μια εικοσαετία και ταυτόχρονα η τιμή ενός εκάστου υποβρυχίου δεν θα ξεπερνούσε τα 800.000.000 ευρώ.
Λόγω της «πολιτικής μίας Κίνας» που ακολουθεί το Πεκίνο, ακόμα και οι απλές σχέσεις με την Ταϊβάν οδηγούν σε αυτόματο τερματισμό των σχέσεων με την Κίνα. Δεδομένου μάλιστα ότι η Κίνα και η Γερμανία αποτελούν δύο ισχυρότατες χώρες, οι επιπτώσεις θα ήταν σοβαρότατες, οπότε η γερμανική κυβέρνηση θα θεωρούνταν εντελώς απίθανο να συμφωνούσε σε μια τέτοια συναλλαγή, τη στιγμή που προσπαθεί να πείσει το Πεκίνο να επενδύσει τα συναλλαγματικά του διαθέσιμα στην ευρωζώνη. Σε μια πρώτη ανάγνωση το δημοσίευμα του κινεζικού περιοδικού «Asian Week» με έδρα το Χονγκ Κονγκ σκοπό είχε «να ανακατέψει την τράπουλα» στις σχέσεις της Κίνας με τη Γερμανία ή απλά να «κάψει» ένα δυνητικό σενάριο, το οποίο έφτασε ως πληροφορία στ’ αυτιά των Κινέζων.
Ουρανία Γαλανού/δημοκρατία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου