, έναν διπλωμάτη καριέρας που εξύφαινε συνεχώς τα νήματα για να παγιδεύει τους αγωνιστές με απώτερο σκοπό την πολυπόθητη εξουσία. Μαζί του ο Κωλέτης, ο περίφημος γιατρός του Αλή Πασά, που κοντά του είχε μάθει όλες τις μηχανοραφίες της αυλής του και τις χρησιμοποιούσε για να μείνει γαντζωμένος στην θέση του. Από την μία πλευρά αυτοί οι άθλιοι κυβερνήτες και απ’ την άλλη να μαίνεται ο εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στους Πελοποννήσιους και τους Στερεολλαδίτες, κοστίζοντας άφθονο ελληνικό αίμα. Οποιαδήποτε ομοιότητα με μεταγενέστερες περιόδους της ελληνικής ιστορίας, είναι εντελώς “συμπτωματική”.
Ο Ιμπραήμ έκανε περίπατο στην Μεσσηνία και σ’ ολόκληρη την Πελοπόννησο μην αφήνοντας πέτρα πάνω στην πέτρα και άνθρωπο ζωντανό εκτός κι αν προσκυνούσε, δηλαδή, αν γινόταν τούρκος. Η επανάσταση κινδύνευε να μετατραπεί σε μια μικρή εξέγερση στις παρυφές της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ο Ιμπραήμ προέλαυνε μην βρίσκοντας καμία αντίσταση. Αποβίβασε επιπλέον 30.000 στρατιώτες και 7.000 ιππείς στην Μεσσηνία κατακλύζοντας την Πελοπόννησο, πιέζοντας ασφυκτικά και στραγγαλίζοντάς την.
Ευτυχώς στο μεταξύ, ο Κολοκοτρώνης κι ο Νικηταράς αποφυλακίζονται και ξεκινούν τον ανταρτοπόλεμο, μιας και δεν ήταν δυνατόν να αντιταχθούν στο πλήθος του στρατού του Ιμπραήμ. Σε όλη την Πελοπόννησο και την Στερεά Ελλάδα εκείνη την περίοδο υπήρχαν εθελοντές που είχαν έρθει από την Μικρά Ασία, την Κύπρο, την Μακεδονία, την Θράκη, την Ήπειρο, την Κρήτη, τον Πόντο και απ’ όποια άλλη σκλαβωμένη γωνιά του Ελληνισμού για να συνδράμουν στον αγώνα. Ανάμεσά τους και ο Ιωάννης Καρόγλου, ένας Έλληνας από την Σμύρνη της Ιωνίας. Ο Ιωάννης ήξερε πως υπήρχαν πολλοί που ήταν από τα μέρη του και γενικά τον Ελληνισμό της Ανατολής. ‘Ετσι λοιπόν, αποφάσισε να ηγηθεί ενός σώματος που θα αποτελείτο μόνο από Έλληνες της Ανατολής.
Το σώμα αυτό ονομάστηκε “Ιώνιος φάλαγγα” και συγκροτήθηκε στις 24 Ιουλίου του 1826 στο Ναύπλιο, την ίδρυση της οποίας, δημοσίευσε η γενική εφημερίδα της Ελλάδος, η εφημερίδα δηλαδή του υποτυπώδους επαναστατικού Ελληνικού κράτους. Αυτή η φάλαγγα αποτελούνταν από 359 γενναίους άνδρες, από τους οποίους οι 150 ήταν Μικρασιάτες, οι 19 Κύπριοι και οι υπόλοιποι από άλλες περιοχές του Ελληνισμού. Στρατιωτικός διοικητής του σώματος αυτού ανέλαβε ο Νικηταράς ο τουρκοφάγος. Με τη συγκρότηση της φάλαγγας ρίχθηκαν αμέσως στις μάχες κατά των πολυπληθών, αλλά και καλύτερα εξοπλισμένων -σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα- τουρκοαιγυπτίων, που είχαν εκπαιδευτεί από Γάλλους. Οι μάχες ήταν σκληρές και συνεχείς για την Ιώνιο φάλαγγα στα χωριά Μεχμέταγα και στον Μπασαρά. Τα ντουφέκια τους βγάζαν φωτιές και τα σπαθιά τους ήταν σαν βουτηγμένα στο αίμα. Ο Καρόγλου σαν καλός διοικητής και υπό την καθοδήγηση του ζωντανού θρύλου Νικηταρά, καθοδηγούσε τους άνδρες του εναντίον του Ιμπραήμ. Οι Μικρασιάτες αποδείχθηκαν καλοί στρατιώτες που χτυπούσαν συνέχεια τις οργανωμένες φάλαγγες των στρατευμάτων του Ιμπραήμ.
Μετά από λίγο θα έρθει ο καιρός για να περάσουν απέναντι στην Στερεά Ελλάδα και να ριχτούν στην μάχη της Δόμβραινας (περιοχή αρχαίας Θίσβης), στην Βοιωτία. Ο Κάρογλου με το ντουφέκι στα χέρια του εμψύχωνε τους άνδρες του, πυροβολόντας κι αποδεκατίζοντας τους τουρκαλβανούς. Τα παλληκάρια του λαβώνονταν, αλλά δεν μεμψιμοιρούσαν. Σ’ όσους τελειώναν τα βόλια πρόσταζε να γυμνώσουν το σπαθί και να ορμήσουν ίσια στον εχθρό.
Οι μέρες και οι μήνες θα περάσουν γρήγορα και από το καλοκαίρι που ιδρύθηκε η φάλαγγα, έφτασε ο σκληρός Νοέμβρης με τα χιόνια που δυσκόλευε τις πορείες στα κακοτράχαλα περάσματα των βουνών. Φτάνοντας στην Αράχωβα σταμάτησαν για να ξεχειμωνιάσουν, ξέροντας ότι τους ακολουθούσαν κατά πόδας περίπου 1800 τουρκαλβανοί για να τους ξεκληρίσουν. Δεν φοβούνταν όμως, γιατί είχαν αρχηγό τον αετό της Ρούμελης, τον γιο της καλόγριας,τον ατρόμητο Γεώργιο Καραϊσκάκη. Όλοι οι Έλληνες πολεμιστές βρήκαν στέγη στην Αράχωβα, στα μικρά, ζεστά σπιτάκια των φιλόξενων κατοίκων.
Στις 18 Νοεμβρίου του 1826 οι αρχηγοί των τουρκαλβανών υπό την ηγεσία του τούρκου Κεχαγιάμπεη και του αλβανού Μουσταφάμπεη, δώσαν το σύνθημα για την πολιορκία της μικρής πολιτείας. Στον πολεμικό διάλογο, τον πρώτο λόγο είχαν τα κανόνια των τουρκαλβανών. Η Ιώνιος φάλαγγα με επικεφαλής τον Ιώαννη Καρόγλου πολέμησε σθεναρά κρατώντας τις θέσεις της. Το χιόνι έπεφτε συνέχεια πυκνό δημιουργώντας ένα λευκό παχύ χαλί κάτω από τα πόδια τους. Οι τουρκαλβανοί κρυώναν γιατί ήταν αναγκασμένοι να ζουν στο ύπαιθρο. Ο Ιωάννης κρυμμένος πίσω από μια πολεμίστρα χτυπούσε όσους έκαναν “γιουρούσι”. Ο Καραϊσκάκης σαν άλλος Λεωνίδας καθοδηγούσε τους άνδρες του στην μάχη. Οι μέρες περνούσαν και η μάχη μαίνονταν γύρω από την Αράχωβα. Τα κανόνια σφυροκοπούσαν τις θέσεις των Ελλήνων, αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Στις 24 Νοεμβρίου την νύχτα, οι Έλληνες κραδαίνοντας τα σπαθιά τους στα χέρια επελαύνουν κατά των τούρκων. Μέσα στην νύχτα και στο χιονιά ακούγονταν τα σπαθιά των Ελλήνων που χτυπούσαν πάνω στα σώματα των αιφνιδιασμένων τούρκων. Το αίμα έρεε ποτάμι στις χιονισμένες πλαγιές της Αράχωβας. Οι Έλληνες σαν μανιασμένοι από κάποιον αρχαίο θεό θαρρείς προκαλούν βαρύτατες απώλειες. Οι τουρκαλβανοί τρέχαν και δεν φτάναν ωσάν να μην υπήρχει σωτηρία πια για αυτούς, παρά μόνο θάνατος. Από τους 1800 στρατιώτες που είχαν οι τούρκοι, μέσα σε 6 ήμερες (από τις 18 έως τις 24 Νοεμβρίου) σκοτώθηκαν οι 1.500 και οι 300 αιχμαλωτίστηκαν. Απ’ τους Έλληνες μόνο 12 σκοτώθηκαν και 20 τραυματίστηκαν. Μέσα στους νεκρούς ήταν και οι δύο αρχηγοί των τουρκαλβανών. Ο Καραϊσκάκης για να εκφοβίσει τους τούρκους της περιοχής έστησε ένα τρόπαιο από 300 κομμένα κεφάλια τούρκων και στις δύο άκρες έβαλε τα κεφάλια των αρχηγών τους γράφοντας πως αυτό είναι τρόπαιο των Ελλήνων κατά των βαρβάρων.
Η Ιώνιος φάλαγγα μετά από αυτές τις νικηφόρες μάχες έλαβε μέρος και στην πολιορκία της Ακρόπολης των Αθηνών. Μετά από εκεί το 1827 οι άνδρες της φάλαγγας επιβιβάστηκαν στα καράβια και με αρχηγό τον Γάλλο στρατηγό Φαβιέρο εκστρατεύσαν κατά των τούρκων στην Χίο. Η εκστρατεία αυτή όμως, λόγω των συγκυριών απέτυχε. Η Ιώνιος φάλαγγα γύρισε πάλι στο Ναύπλιο και συμμετείχε στις μάχες. Με την ολοκλήρωση της επανάστασης διαλύθηκε και οι άνδρες της κατατάχθηκαν στον τακτικό στρατό που έφτιαξε ο Ιωάννης Καποδίστριας.
Αυτή ήταν η λησμονημένη Ιώνιος φάλαγγα και η δράση της στην διάρκεια της επανάστασης.
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου