Ρίξε μια ματιά σε αυτούς τους λωποδύτες της πολιτικής. Με πόση αγωνία εκλιπαρούν για την έγκριση της πλειοψηφίας, κάθε φορά που θα πάρουν μια απόφαση, ωστε να μπορέσουν μετά να αποποιηθούν κάθε ευθύνη. Τούτος είναι και ο κύριος λόγος για τον οποίο τούτη η μορφή πολιτικής δράσης είναι πάντα αποκρουστική και μισητή σε κάθε άνθρωπο που είναι τίμιος στην ψυχή και ως εκ τούτου τολμηρός.. Αντίθετα..
Προσελκύει όλους τους ταπεινούς χαρακτήρες, αφού όποιος είναι απρόθυμος να πάρει πάνω του την ευθύνη για τις πράξεις του, αλλά αναζητά ασπίδα, είναι ένας δειλός παλιάνθρωπος..
Όταν οι ηγέτες ενος Έθνους είναι ταπεινά πλάσματα,τα αποτελέσματα είναι αξιοθρήνητα.. Ένα τέτοιο Έθνος θα είναι ανίκανο να συγκεντρώσει το κουράγιο για οποιαδήποτε αποφασιστική πράξη.. Θα προτιμήσει να υποστεί κάθε ατίμωση,ακόμα και την πιο ταπεινή,ακόμα και την πιο εξευτελιστική,παρά να πάρει μια απόφαση.. Γιατι δεν υπάρχει κανείς που να ειναι πρόθυμος να διακινδυνεύσει τον εαυτό του και το κεφάλι του για την εφαρμογή μιας δυναμικής λύσης... Οσο πιο μικρή είναι η ευθύνη του ατομικού ηγέτη,τόσο περισσότεροι θα είναι εκείνοι που,παρά το εντελώς ανάξιο παράστημά τους,θα θεωρήσουν οτι είναι προορισμένοι να θέσουν τις ''αθάνατες'' υπηρεσίες τους στην ''υπηρεσία'' του λαού.. Άλλωστε μια απάτη λιγότερη ή περισσότερη δεν σημαίνει τίποτα για αυτούς τους αγιογδύτες.. Όλα αυτά είναι μέρος της αστικής πολιτικής. Να θυσιάζει απο την μια μεριά εκατομμύρια ανθρώπους -ενα ολόκληρο Έθνος- χωρίς να της καίγεται καρφάκι και απο την άλλη να θεωρεί ορισμένες χιλιάδες, προδότες, τοκογλύφους, γενίτσαρους και απατεώνες σαν ιερό και απαραβίαστο ''εθνικό'' θησαυρό... Δεν μπορώ να καταλάβω τι επικρατεί σε αυτόν τον άθλιο αστικό κόσμο, η προδοσία, η ηλιθιότητα, η αδυναμία, η δειλία, ή η πλήρης διαφθορά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου