Αφιερωμένο σε όλους του Έλληνες...
ΑΘΑΝΑΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΕΒΕΝΤΙΑ . ΚΑΘΕ ΝΟΤΑ ΤΟΥ ΛΥΡΑΡΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΝΟΥ, ΚΑΘΕ ΒΗΜΑ ΤΩΝ ΧΟΡΕΥΤΩΝ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΝΔΡΑΓΑΘΕΙΑ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΝΤΟΣ. ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ,ΖΗΤΩ Ο ΛΑΟΣ, ΖΗΤΩ Η ΑΘΑΝΑΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΕΒΕΝΤΙΑ.
Έναν προς έναν τραγωδώ τα υψηλά ραχία,
π’ ετίμεσαν κι εδόξασαν Ελλενικά καρδίας.
Η ρίζα εκεί των Κομνηνών των Ακριτών ο τόπος
τη Παναΐας Σουμελάς εκεί το μοναστήριν,
πρώτον σην πίστην, σην χαράν, σον πόνον τη πατρίδας.
Έναν προς έναν τραγωδώ, ένδοξα πολιτείας
Την Τραπεζούνταν, την Ορντούν, Σαμψούντα, Κερασούντα,
Σινώπη, Σούρμενα, Αργυρούπολη, Τρίπολη και Ριζούντα
όθεν τα φροντιστήρια – σχολεία κεντρικά
εφώταζαν τον κόσμον.
Αροθυμώ και τραγωδώ, αροθυμώ και κλαίγω
τα παλαιά τ’ ατωριζνά τα ιστορίας λέγω.
Πόντος έν, άστρον φωτεινόν
Πόντος!, έν’ άστρον φωτεινόν σ’ Ελλενικούς αιώνας
Αργοναυτών το όρωμαν και τη Ακρίτα κάστρον.
Πόντος, νύφε ακριβοθώρετος τη Πόντου τη Ευξείνου,
πυκνέσα δείσα σα ραχά μάραντα φορτωμένα.
Πόντος! Αγέρας παρχαρί, θύμπιρου μυρωδίαν
τη λύρας γλυκολάλεμαν, νερόπα πάντα κρύα.
Εκεί η πρώτεσσα χαρά μ’, το υστερνό μ’ ο πόνος.
Αροθυμώ και τραγωδώ, αροθυμώ και κλαίγω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου