Ξεπερνώντας ακόμη και τη δική του φήμη ως δεινού τακτικιστή, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Βενιαμίν Netanyahu ανέτρεψε την αρχική αιφνιδιαστική του κίνηση να προκηρύξει πρόωρες εκλογές για τις 4 Σεπτεμβρίου ανακοινώνοντας αντ΄ αυτού την Τρίτη την είσοδο στον κυβερνητικό συνασπισμό του κεντρώου κόμματος Kadima, του μεγαλύτερου σε δύναμη στο ισραηλινό κοινοβούλιο (με 28 έδρες).
Η εξέλιξη επιτρέπει στον Netanyahu να εξαντλήσει τους εναπομένοντες 18 μήνες της κυβερνητικής του θητείας...
στηριγμένος σε μιαν «αυτοκρατορική» πλειοψηφία 94 εδρών (επί συνόλου120) αλλά και να δρομολογήσει ενδεχομένως και την συγχώνευση του Kadima με το δικό του κόμμα Likud, από το οποίο και προέρχεται ιστορικά.
Ο ιρανικής καταγωγής Shaul Mοfaz,άλλοτε αρχηγός του Γενικού Επιτελείου, ο οποίος και ανέλαβε τον προηγούμενο μήνα την ηγεσία του Kadima, εκτοπίζοντας την πρώην υπουργό Εξωτερικών Tzipi LIvni, απειλούσε να τεθεί επικεφαλής των διαδηλώσεων που προεξοφλείται ότι θα ξεσπάσουν εκ νέου το καλοκαίρι, αναβιώνοντας το περσινό κίνημα των Ισραηλινών «αγανακτισμένων», που κατήγγειλαν την εκτόξευση του κόστους ζωής και την όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων στη χώρα.
Αντ’ αυτού, με οδηγό τις δημοσκοπήσεις που έφεραν το κόμμα του να υποχωρεί στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, προτίμησε την είσοδο στην κυβέρνηση, με αντάλλαγμα αλλαγές στον εκλογικό νόμο χαρίζοντας στον Netanyahu έναν περισσότερο ευπρόσωπο σύμμαχο από τον ακροδεξιό υπουργό Εξωτερικών Avigdor Lieberman.
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός χάνει έτσι τη δυνατότητα να επικαλείται προς τα έξω τις πιέσεις που του ασκούσαν τα θρησκευτικά και εθνικιστικά συγκυβερνώντα κόμματα (με τα οποία συγκρουόταν το τελευταίο διάστημα σε ό,τι αφορά την απαλλαγή στράτευσης των υπερορθόδοξων ιεροσπουδαστών αλλά και την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου για διάλυση δύο μικρών οικισμών εποίκων στα Κατεχόμενα) ενώ δεν θα πρέπει να θεωρείται απίθανη και η αναβίωση ενός είδους διαλόγου με την Παλαιστινιακή Αρχή.
Στο μείζον ερώτημα των ημερών, ήτοι τον «ιρανικό φάκελο», προφανώς, η εμφανής δυσφορία της Ουάσιγκτον στον ενδεχόμενο μιας μονομερούς στρατιωτικής κίνησης του Ισραήλ εναντίον του Ιράν για το πυρηνικό του πρόγραμμα, αλλά και οι προσωπικές καταγγελίες που δέχθηκε επ’ αυτού από φιγούρες του ισραηλινού κατεστημένου όπως οι πρώην αρχηγοί των υπηρεσιών ασφαλείας Mossad και Shin Bet, υποχρέωσαν τον Netanyahu να «τραβήξει φρένο» (αν και η ισχυρή πλειοψηφία που πλέον διαθέτει τον νομιμοποιεί, αν χρειαστεί, και για το αντίθετο, πιθανότατα μετά τις αμερικανικές εκλογές).
Σημειώνεται ότι η πρόσφατη συνάντηση των πέντε μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και της Γερμανίας με την ιρανική αντιπροσωπεία στην Κωνσταντινούπολη ενέπνευσε μεγάλη αισιοδοξία. Η επανάληψη της συνάντησης στη Βαγδάτη εντός του μηνός αναμένεται να επιβεβαιώσει το νέο πνεύμα «ευελιξίας»από μέρους της Τεχεράνης σε ό,τι αφορά τη διαπραγμάτευση επί του πυρηνικού του προγράμματος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η μετατόπιση αυτή σχετίζεται και με τις ελληνικές και γαλλικές εκλογές, καθώς η αναζωπύρωση των φόβων για τη συνοχή της ευρωζώνης έριξε ήδη κατά τρία δολάρια την τιμή του πετρελαίου (μη επιτρέποντας στην Τεχεράνη να ισοσκελίζει από τις αυξημένες τιμές το κόστος των κυρώσεων της Δύσης σε βάρος του πετρελαϊκού του τομέα), ενώ η αποχώρηση του Νicholas Sarkozy από την εξουσία αφαιρεί έναν παίκτη ο οποίος στο ζήτημα του Ιράν κρατούσε σκληρότερη στάση και από των ΗΠΑ – απαιτώντας π.χ., όπως και το Ισραήλ, την ουσιαστική παύση κάθε πυρηνικής, έστω και ειρηνικής, πυρηνικής δραστηριότητας.
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου