«Το κόμμα ΑΚΡ ανέλαβε την αποστολή ενός νέου nizam-i alem και θα αναδείξει το ιερό έθνος μας σε μια παγκόσμια δύναμη. Μέχρι το 2023 θα ξανασμίξουμε με τα αδέλφια μας που βρίσκονται στα εδάφη που χάσαμε την περίοδο 1911-1923 και στα εδάφη από τα οποία αποχωρήσαμε. Αυτό αποτελεί ένα επιτακτικό ιστορικό καθήκον»
(Αχμέτ Νταβούτογλου / Η μετάφραση της δήλωσης προέρχεται από τον Χρ. Μηνάγια και δημοσιεύτηκε στο geostrategy.gr).
Του Ιωάννη Θεοδωράτου
Στρατιωτικής Αναλυτής – Περιοδικό ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ & ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ
Στις 7 Απριλίου κατά τη διάρκεια ομιλίας του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών και θεμελιωτή του νέο-οθωμανικού οράματος, Αχμέτ Νταβούτογλου σε μέλη του κόμματος ΑΚΡ στο Ικόνιο της Μικράς Ασίας, αποκαλύφθηκε και αποδείχθηκε περίτρανα, τι σχεδιάζει η Τουρκία για το εγγύς μέλλον και τι επιφυλάσσει στους «γείτονες». Σε μια δήλωση που ξεχειλίζει από πρωτοφανή μεσσιανισμό και αλαζονεία, ο πολύς Αχμέτ έθεσε με απόλυτη σαφήνεια ότι μας απομένουν περί τα 11 χρόνια μέχρις ότου επιτευχθεί το «σμίξιμο» με τους αδελφούς Μουσουλμάνους και τα εδάφη που απωλέσθηκαν από το 1911!
Η φρασεολογία που χρησιμοποιεί ο Τούρκος υπουργός των Εξωτερικών παραπέμπει ευθέως σε casus belli καθώς δεν προειδοποιεί απλά για επικείμενη δράση, αλλά οριοθετεί χρονικά το πέρας της τελικής φάσης αυτής, προσδιορίζοντας επίσης ότι θα ακολουθήσει και εδαφική επέκταση. Πρόκειται για μια άκρως επικίνδυνη πρόκληση, η οποία δεν αφορά μόνον την Ελλάδα αλλά και όλες σχεδόν τις χώρες με τις οποίες συνορεύει η Τουρκία. Ωστόσο κανείς κυβερνητικός επίσημος από την Ελλάδα δεν φρόντισε να παραλάβει αυτήν την δήλωση και να την μεταδώσει με τον πρέποντα σχολιασμό προς όλους τους αποδέκτες που ενδιαφέρονται για την πορεία της νέο-οθωμανικής Τουρκίας (ΗΠΑ, ΕΕ, Ισραήλ) καθώς συνιστά καθαρή απόδειξη της τουρκικής επιθετικής πολιτικής.
Ο Νταβούτογλου επίσης ενέπλεξε αρμονικά τον ισλαμισμό με την «θεία» αποστολή του τουρκικού έθνους, το οποίο προορίζεται να αναδειχθεί σε παγκόσμια δύναμη και μάλιστα από το κόμμα του οποίου ηγείται ο Ερντογάν! Μάλιστα εμφανίζει την ανάδειξη της νέο-οθωμανικής Τουρκίας στο επίπεδο της παγκόσμιας δύναμης, περίπου ως ένα «θρησκευτικό τάμα», ενώ με μια προσεκτική παρατήρηση του τι ακριβώς εννοεί χρησιμοποιώντας ισλαμικούς θεολογικούς όρους, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι οι οραματισμοί του υπερβαίνουν τα γεωγραφικά όρια των τουρκο-αραβικών περιοχών, εντάσσοντας τους απανταχού Μουσουλμάνους στα μεγαλόπνοα σχέδια του νταβουτόγλειας έμπνευσης καινοφανούς Χαλιφάτου.
Επανερχόμενοι στην κεντρική ιδέα που προβάλλει η νεοναζιστικο-οθωμανική ιδεολογική πρόταση περί υλοποίησης μιας παγκόσμιας θείας αποστολής, μέσω του ιερού τουρκικού έθνους, η οποία θέτει συγκεκριμένους στόχους απόρροια ενός επιτακτικού ιστορικού καθήκοντος, όπως προσδιορίζεται, δημιουργεί εύλογους προβληματισμούς. Αρχικά σε εθνικό επίπεδο Ελλάδα-Κύπρος προκύπτει μια ευθεία απειλή που ήδη εκφράζεται με την άσκηση στρατιωτικής πίεσης, καθώς μέχρι το 2023 – ημερομηνία συμπλήρωσης 100 ετών από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας από τον Κεμάλ – θα έχει επιτευχθεί το «όραμα» της επανασυγκόλλησης απολεσθέντων εδαφών και πληθυσμών.
Οι Νέο-οθωμανοί συνδύασαν έξυπνα την συναισθηματικά φορτισμένη επέτειο ενοποιώντας σε ένα κοινό πεπρωμένο ισλαμιστές και κεμαλιστές, επαναπρογραμματίζοντας στρατηγικές επιδιώξεις και γεωπολιτικούς στόχους. Η Άγκυρα ανεβάζει τον πήχη των αναθεωρητικών βλέψεων εντάσσοντας τρεις τουλάχιστον μείζονες γεωγραφικές περιοχές (Ευρώπη – Βαλκάνια, Καύκασος, Ασία – Μέση Ανατολή) απειλώντας σχεδόν τους πάντες! Η αιχμή του δόρατος στρέφεται σε πρώτη φάση κατά των Ελλήνων, των Εβραίων, των Κούρδων, των Αράβων, καθώς το Νέο-οθωμανικό Ράιχ δεν φαίνεται να γνωρίζει όρια.
Γεωγραφικά σχεδιάζει μια εντυπωσιακή σε έκταση σφαίρα γεωστρατηγικής επέμβασης, η οποία προς δυσμάς εκτείνεται από την Βοσνία-Ερζεγοβίνη και μέσω του άξονα Δυρραχίου-Τρίπολης «προσαρτεί» την Αλβανία και την Λιβύη. Προς βορρά και προς ανατολάς εντάσσει την Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν στις μεσοπρόθεσμες βλέψεις. Προς νότον προσδοκά να «καταπιεί» το Ιράκ, την Συρία, την Ιορδανία, τον Λίβανο, το Ισραήλ, την Ιορδανία, φθάνοντας μέχρι τα όρια της Σαουδαραβικής Χερσονήσου και την Υεμένη.
Συμπερασματικά, η εξαγγελία Νταβούτογλου αποτελεί προάγγελο σοβαρών αναταράξεων που θα εκταθούν σε τρεις ηπείρους (Ευρώπη, Ασία και Αφρική). Αναγνωρίζοντας τις σοβαρές και φιλότιμες προσπάθειες που υλοποιεί το καθεστώς του Ερντογάν για να αναδείξει μέσω των εξοπλισμών την Τουρκία σε περιφερειακή υπερδύναμη (σ.σ. τώρα αναβαθμίζεται σε παγκόσμια…) επιβεβαιώνεται ο πόθος απόκτησης βαλλιστικών πυραύλων εμβέλειας 2.500 χλμ και η κατοχή πυρηνικών. Όμως για να μπορέσει η Τουρκία να υλοποιήσει το «θεόσταλτο σχέδιο» απαιτούνται πολλά περισσότερα από προθέσεις και λόγια, εκτός και αν κάποια από αυτά εντάσσονται σε γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς των παγκόσμιων δυνάμεων που ενδιαφέρονται σφόδρα για τις εξελίξεις.
Άραγε η Άγκυρα έχει λάβει σαφείς διαβεβαιώσεις υποστήριξης από κάποια ισχυρή δύναμη; Πως αντιμετωπίζουν οι Αγγλοσάξονες την προοπτική έναρξης στρατηγικής περικύκλωσης του Ισραήλ και της «αφομοίωσής» του στο όραμα των Νέο-οθωμανών; Μήπως οδηγούμαστε σε μια νέα μείζονα στρατιωτική αντιπαράθεση προς επίλυση του μεσανατολικού αλλά και γενικότερα του ανακύψαντος ανατολικού ζητήματος; Σε αυτήν την περίπτωση ποιοι μπορεί να είναι οι δυνητικοί «εχθροί» και ποιοι οι «σύμμαχοι» για τον Ελληνισμό; Ποιες δράσεις οφείλουμε να υλοποιήσουμε εγκαίρως ώστε να μην αιφνιδιαστούμε ή ξεπεραστούμε από τις εξελίξεις; Το λεκτικό πυροτέχνημα Νταβούτογλου που σκοπεύει να ανατινάξει την πυριτιδαποθήκη του κόσμου σε ποιες ρεαλιστικές βάσεις στηρίζεται;
Το 2023 θα έχει συμπληρωθεί ένας αιώνας από την ίδρυση του τουρκικού κράτους. Ωστόσο, το 2021 θα έχουν περάσει 200 χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης. Μήπως τελικά το «θεόπνευστο» σχέδιο δεν προλάβει να υλοποιηθεί, επειδή μπορεί μεν να αποτελεί τάμα προς την εκδήλωση του Θεού που λατρεύουν οι Μουσουλμάνοι, έχει όμως να αντιμετωπίσει από την άλλη μια πολύ μεγαλύτερη σχέση με τον Θεό που έχουν δομήσει οι Έλληνες από την απώτατη αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Σε αυτήν την υπέρτατη μάχη – αν οδηγηθούμε – ας γνωρίζουν οι όποιοι εμπνευστές ότι από την εποχή του Τρωικού Πολέμου, οι Θεοί έχουν την συνήθεια να στρατεύονται μαζί μας, να κατεβαίνουν στο πεδίο της μάχης να πολεμούν με πάθος και να… νικούν τους Θεούς που έχουν πάρει το μέρος των αντιπάλων μας. Το «συμβόλαιο» των Ελλήνων με την Θεότητα είναι ακόμη σε ισχύ και θα είναι μέχρι το τέλος των πάντων…
Σχόλιο «defence-point.gr»:
Τούτων λεχθέντων, είναι δυνατόν να υπάρχουν επικίνδυνοι αφελείς που να πιστεύουν ακόμα τη θεωρία «εξημέρωσης του θηρίου» και να διακηρύσσουν ότι πρώτα θα προτείνουν στην Τουρκία «αμοιβαία μείωση εξοπλισμών» και μετά «θα δούμε»; Είναι σοβαροί; Αντιλαμβάνονται ότι σε περίπτωση που παρασύρουν την Ελλάδα σε περιπέτειες η αντίδραση στο εσωτερικό δεν θα έχει καμία σχέση με «πολιτική κριτική»; Μήπως να κούναγε λίγο το κεφάλι της αυτή η Δούρου (πρωταθλήτρια στις διεθνολογικές κοτσάνες…) προτού δώσει συνεντεύξεις στις τουρκικές εφημερίδες τις οποίες διαβάζουν οι Νεοθωμανοί και χαίρονται για τα φρούτα – θεόσταλτο δώρο που τους στέλνει ο Αλλάχ; Όσο για τον επίδοξο ΥΠΕΘΑ Δρίτσα… Ας αρχίσουμε από τα βασικά, να μάθει να ξεχωρίζει πρώτα τα βασικά οπλικά συστήματα μεταξύ τους και τα ξαναλέμε… Και να θυμούνται άπαντες αυτό που έχουμε βαρεθεί να το επαναλαμβάνουμε… και σε ζώα να το λέγαμε θα το είχαν μάθει… οι προθέσεις αλλάζουν μέσα σε μια νύχτα, οι στρατιωτικές ικανότητες θέλουν πολλά – πολλά χρόνια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου