Ο εργαζόμενος, αντί να απολύεται αμέσως, θα μπαίνει σε «εφεδρεία» για ένα χρόνο, με το 60% του βασικού μισθού. Και αυτό για να αποφευχθεί η καταβολή αποζημίωσης. Η «εφεδρεία» αφορά άμεσα 60.000 εργαζόμενους, με προοπτική να επεκταθεί σε πολλούς περισσότερους. Και οι περισσότεροι από αυτούς είναι σε ηλικία 54 χρονών και πάνω, είναι δηλαδή εξαιρετικά δύσκολο να βρουν άλλη δουλειά για να επιβιώσουν, επομένως καταδικάζονται στον αφανισμό. Με το «ενιαίο μισθολόγιο», ο βασικός μισθός του πρωτοδιόριστου κατρακυλάει στα 580 ευρώ, ενώ ο μεγαλύτερος δεν θα μπορεί να ξεπερνάει τα 1.400 ευρώ. Και ακόμα, εφαρμόζεται ένα πολύπλοκο σύστημα αξιολόγησης και κατηγοριοποίησης, με το οποίο δυνατότητες αυξήσεων και προαγωγών θα έχουν μόνο όσοι υποτάσσονται πλήρως στις επιταγές της εξουσίας. Καθιερώνεται, δηλαδή, επ' αόριστον μια σύμβαση εξαθλίωσης, εκβιασμού και χειραγώγησης των χιλιάδων εργαζομένων του δημόσιου τομέα.
Οι εργαζόμενοι στους δήμους, που αντιμετωπίζουν πιο άμεσα απ' όλους τον κίνδυνο της απόλυσης και της ιδιωτικοποίησης, έδωσαν μεγάλες μάχες για 20 ημέρες. Ταυτόχρονα, χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι κατέλαβαν τα κτίρια υπουργείων και οργανισμών και ακινητοποίησαν για ημέρες τον κρατικό μηχανισμό. Η γραφειοκρατία της ΑΔΕΔΥ έτρεξε να συμμαζέψει την κατάσταση, όταν είδε ότι οι εργαζόμενοι είχαν πάρει την υπόθεση στα χέρια τους. Το καζάνι, όμως, βράζει και είναι θέμα χρόνου πότε θα έχουμε μια νέα έκρηξη.
Η επίθεση της κυβέρνησης στο δημόσιο τομέα έχει συγκεκριμένο στόχο: να τσακίσει μισθούς και εργασιακά δικαιώματα και να παραδώσει το έδαφος «καθαρό» στους καπιταλιστές για να εφορμήσουν σε αυτή τη λεία. Η ιδιωτικοποίηση μεγάλων τομέων του δημοσίου με σημαντική κοινωνική λειτουργία (ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, συγκοινωνίες, παιδεία, υγεία), θα έχει δραματικές συνέπειες για όλο το δοκιμαζόμενο λαό: αλματώδη αύξηση στις τιμές των αγαθών που αυτοί προσφέρουν, πλήρη υποβάθμιση των υποδομών τους και χειροτέρευση των υπηρεσιών που προσφέρουν, άμεση μετακύλιση του κόστους λειτουργίας στις τσέπες των εργαζομένων, αύξηση της ανεργίας και της «ελαστικής» (δηλαδή απλήρωτης) εργασίας.
Και φυσικά, η επίθεση αυτή είναι θέμα χρόνου να μεταφερθεί και στον ιδιωτικό τομέα, για να καταργήσει όποια κατάκτηση έχει απομείνει εκεί. Ο απώτερος στόχος των καπιταλιστών είναι, αφού πάρουν στον έλεγχο τους τομείς του δημοσίου, να διώξουν τους Έλληνες εργαζόμενους και να τους αντικαταστήσουν με φθηνούς ξένους, όπως έχουν κάνει ήδη σε πολλές επιχειρήσεις τους και στις εργολαβίες που υποκαθιστούν εδώ και χρόνια λειτουργίες δημόσιων οργανισμών, και όπως το επιχείρησαν στην απεργία της ΠΟΕ-ΟΤΑ με τον απεργοσπαστικό μηχανισμό των ιδιωτών.
Η προοπτική του δημόσιου τομέα έχει πλήρως υποταχτεί στο βασικό εγκληματικό σκοπό των καπιταλιστών και της άθλιας κυβέρνησης τους: τη μετατροπή της Ελλάδας σε χώρα φθηνών υπηρεσιών, με τριτοκοσμικό εργατικό δυναμικό. Γι' αυτό, ανάμεσα στους οργανισμούς που καταργούν είναι αρκετοί που έχουν άμεση σχέση με την παραγωγική οικονομία. Οι εργαζόμενοι, όμως, δεν θα δεχθούν με σταυρωμένα χέρια την προσπάθεια του αφανισμού τους. Ήδη έδειξαν σαφή δείγματα της αποφασιστικότητας τους να αντισταθούν. Είναι θέμα χρόνου να ξαναβρεθούν στις επάλξεις του αγώνα. Και αυτή τη φορά, οι γραφειοκράτες των ομοσπονδιών δεν θα μπορέσουν να κρατήσουν το οργισμένο ποτάμι, όσα τερτίπια κι αν σκαρφιστούν.
Σωτήρης Κρόκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου